Mahalle Bakkallığı Marketlere Yenik Düştü

1984 yılında Narlı’da küçük bir dükkânın kepengini kaldıran Mehmet Kamertay, aslında sadece bir bakkal değil, mahalle kültürünün bir parçasıydı. “Babam da bakkaldı, ben de baba mesleğini devam ettirdim,” diyor Kamertay. O yıllarda bakkallar sadece alışveriş yapılan yerler değil, mahallenin kalbiydi.

“Bakkallar Halktan Biriydi”

Kamertay, bakkallığın halkla iç içe olduğunu şu sözlerle anlatıyor:

“Bir ihtiyacı olduğunda ‘parasını sonra versem olur mu’ dese, kıramazdık. Çünkü bakkal halktan birisidir. Marketlerde böyle bir şey yoktur.”

Eskiden veresiye defteri bakkalların olmazsa olmazıydı. Kredi kartı yoktu, herkes aylık ödemelerini deftere yazdırarak yapardı. Bugünse bu gelenek neredeyse tamamen yok oldu. “Ben artık veresiye vermiyorum, ama köylerde hâlâ veren olabilir,” diyor Kamertay.

Zincir Marketlerle Mücadele

Günümüzde bakkallar, zincir marketlerle rekabet etmekte zorlanıyor. Kamertay durumu şöyle özetliyor:

“Zincir marketleri yenemezsin, yarış yapamazsın. Ancak köy gibi yerlerde, büyük marketlerden uzak bölgelerde bakkallar ayakta kalabilir.”

Artık insanlar alışverişlerini kredi kartı, online sipariş ya da market uygulamalarıyla yapıyor. Bu da küçük esnafı zor durumda bırakıyor.

“Emekli Maaşımla Geçiniyorum”

Yıllarını bakkallığa veren Kamertay bugün emekli.

“Şimdi emekli maaşımla geçiniyorum, yoksa bakkal idare etmez. Ancak işlek caddelerde olursa belki döner,”
diyerek ekonomik koşulların etkisini vurguluyor.

Dijitalleşme ve Değişen Tüketim Alışkanlıkları

Online alışveriş, temassız ödeme sistemleri ve evlere teslimat hizmetleri, bakkal kültürünü sessizce geriye itti.

“Artık insanlar internetten sipariş veriyor, ürün ayağına geliyor. O zaman esnafın işi biraz daha düşüyor,”
diyor Kamertay, değişimin kaçınılmaz olduğunu kabul ederek.

Kaybolan Bir Mahalle Kültürü

Narlı Bakkalı Mehmet Kamertay’ın hikâyesi, bir meslekten fazlasını anlatıyor. Bu hikâye, güvenin, samimiyetin ve mahalle dayanışmasının bir sembolüydü. Bugün zincir marketler yükselirken, o eski veresiye defterleri ve komşuluk sohbetleri tarihin tozlu raflarında yerini alıyor.