ASLANIN SÖZLERİ
ASLANIN SÖZLERİ
Hayvan diyaloglarını, hayvanlar üzerinden insanlara nasihat vermeyi ele alan fabl türünü çok severim. Masal, fabl (hayvan masalı), fıkra (köşe yazısı olmayan, güldüren türdeki diğer fıkralar) okumak aslında tebessüm ederken bizleri düşündürür. Ünlü Fransız fabl üstadı La Fontaine (La Fonten)’in meşhurdur hayvan masalları. Ezop Masalları’nda da aynı keyfi alırız. “Ormanlar Kralı” aslan konuşsun bu kez:
İNSANIN YENDİĞİ ASLAN
Bir aslan resmi çizmiş ressam,
İri mi iri, kocaman mı kocaman…
Yanında da, bu dev aslanı
Yere sermiş ufak bir insan!
İzleyenler kendilerine pay çıkarmış
Göğüsleri kabararak resme bakmış.
Tam o sırada bir aslan gelmiş,
Herkesin korkudan soluğu tükenmiş.
“Evet, gördüm.”demiş aslan, “Haklısınız,
Bu resme göre sizler kazandınız.
Ama yapan sizi aldatmış,
Rahatça kafadan atmış:
Benim de soyumda biri çizseydi,
Zaferi kolayca bize verirdi.”
La Fontaine (Fabllar, Manzum Çeviri)
Biliriz ki aslan, kaplan, ayı, timsah, nesli tükenen dinozorlar ve ejderhalar insanoğlundan daha güçlüdür. Aklımızı iyi kullanamazsak bu etçil hayvanların pençesine av olup midelerinde canlı akşam yemeği oluveririz. Aslanın kavgayı kazanacağı zaten bellidir en başından. Lâkin bu fabldaki ressamımız insanoğlunu, yani kendi türünü ön olana çıkarmış işte. Bir kükreyince, pençe atınca, belgesellerde bile geyikleri köşeye sıkıştırıp acıyla bağırtarak yiyen aslan sürüsünü görünce ekran başındayken dahi nasıl korkarız.
Ben çocukluğumdan bu yana doğa belgeselleri, tarihsel belgeseller üzerine olan kaliteli film yapımlarını izlemeyi severim de hayvan belgeselleri dokunur bana. Safari programlarında boş bir arazide masumca gezinen otçul bir ceylanı avlayan hain çitalar, geyiklere tuzak kuran aslanlar, çakal sürüsünün güçsüz olan savunmasız hayvancıkları avlaması beni hüzne boğar. En çok da aslanın parçaladığı günahsız geyiklerde hüngür hüngür ağlamışımdır. Belki aslanın da yuvada bekleyen aç yavruları vardı ama doğanın kanununa aklım ermiyor nedense. Büyük balık küçük balığı, güçlü hayvan güçsüz canlıyı yiyerek hayatını sürdürüyor.
Aslan, tilki, çakal, yılan, sansar, kurt hep ürkütmüştür tüm insanları. Her hayvanın bebeklik dönemi çok şirindir. Aslında doğadaki hayvanlarımızın hepsini en başından ot yemeye alıştırsak diyorum vejetaryen (etyemez) insanlarımız misali. Bitkilere ve dalından koparılan mis kokulu taze çiçeklere karşı da hassasım. Böyle çok ince detaylı düşününce insanoğlu aç kalır sonunda, yine de duygusalım. Yakından dikkatle baktıysanız o kötü sesli kocaman karakargaların bile yavruları çok güzeldir.
Kömür karası parlak rengiyle görünüşte sevecenlik barındırırlar. Sevimli hayvanlarımızdan insanoğluna örnek olacak çok güzel ibretlik manzaralar var. Gören gözlerle bakmalı etrafa, hayvan ve bitkilere değer vererek yaşatılmalı evrendeki insanlık. Yaşamayı hak eden, nefes alan her canlı değerlidir kalbimde.
ELİF YAVAŞ
