Balıkesir’in Tabağında Anadolu’nun Ruhu Var
Balıkesir’in Tabağında Anadolu’nun Ruhu Var
Anadolu’nun tam kalbinde, hem Ege’ye hem Marmara’ya nazır bir şehir Balıkesir. Sadece deniziyle, doğasıyla değil; mutfağıyla da kendine has bir karakteri var. Çünkü Balıkesir’in mutfağı sadece karnı değil, kalbi de doyurur.
Balıkesir’de bir sofraya oturduğunuzda, aslında bir tarihle karşılaşırsınız. O tabakta göçler var, tarlalarda yoğrulan emek var, yüzyılların gelenekleri var.
İlk lokmayı höşmerim ile mi anlatmalı, yoksa mis gibi tereyağında pişmiş etli tirit ile mi?
Höşmerim, Balıkesir’in adeta kimliği. Sadece bir tatlı değil; anneden kıza, nineden toruna geçen bir ritüel. Sıcakken yenirse damağınızda tel tel hissedilir; soğuduğunda ise ağır ağır yerleşir hafızanıza.
Bir de keşkek vardır ki, düğünlerin, bayramların, köy buluşmalarının baş tacıdır. Sadece buğday ve et değil; sabırla çevrilen büyük kepçelerde birlik duygusu da pişer. Birlikte yapılan yemek, birlikte yenir. Belki de bu yüzden keşkek, Balıkesir’in en paylaşmacı lezzetidir.
Bigadiç güveci, Susurluk tostu, Manyas kelle peyniri, Ayvalık zeytinyağlıları… Her biri ayrı ayrı anlatılası, yazılası. Ama mutfağın asıl güzelliği şu: Bu lezzetlerin arkasında hep bir insan hikâyesi var. Bir köylü kadının tandır başındaki sabrı, bir çobanın dağda yoğurdu mayalama bilgeliği, bir esnafın tostunun içine koyduğu sevgi…
Ve tabii ki Balıkesir’in zeytini… O tek bir zeytin tanesi bile sabah kahvaltısında sessizce şunu söyler:
“Ben bu toprağın çocuğuyum, güneşte olgunlaştım, yağmurla yıkandım. Her damlamda memleket kokusu var.”
Balıkesir’in mutfağına sadece yemek gözüyle bakarsanız, doymanız kolay olur. Ama ruhuyla tanışırsanız, unutmanız imkânsız.
O yüzden bir gün yolunuz düşerse, ne sipariş vereceğinizi düşünmeden sadece şunu deyin:
“Anlatan bir tabak verin bana.”
Göreceksiniz ki garson değil, Balıkesir’in kendisi servis edecek size o tabağı…
Enes Özkuru
