Hakikaten şanslı bir kediciğim.Annem beni nerede dünyaya getirdi bilmiyorum.Bir gün o kadar susamıştım ki su aramak için gittiğim bir apartmanın kapısında 2 çocuk bir anne gördüm.
Miyavlayarak yanlarına gittim .Meğer onlar hayvanlardan çok korkuyorlarmış.Onların bağırışmalarını benim miyavlama sesimi yan apartmanın 3. Katından bir anne duymuş ve görmüş;bana acımış bu yüzdende evine aldı.Bana önce kana kana içebilceğim kadar su verdi.Ardından sıcacık suyla şampuanla beni yıkayarak kuruttu. O günden itibaren bu evde yaşamaya başladım. İlk geldiğim gün sadece 1 aylıktım.Bana bakan teyzeyle çok mutluyum. Yanından hiç ayrılmıyorum.Geceleride yanında yatıyorum.
Ellerimle saçlarına boynuna masaj yapıyorum.Bunu çok sevdiğini sanıyorum.Çünkü tekrar yapmamı istiyor gibi sokuluyor bana.Bende bunu çok seviyorum ve hergün yapıyorum.Başlarda evde kalan yemekleri verdiler ama ben yiyemedim.Midem bulandı hatta kustum.Bunun üzerine artık bana sadece hazır mamalar yediriyorlar.Hemde en iyilerinden alıyorlar.Artık hiç rahatsız olmuyorum.Çok lezzetliler.Teyzenin bir torunu var.
Bana isim konulması sırasında ona soruldu ismi ne olsun diye oda bana Şanslı adını verdi.O gün teyze beni fark etmese belkide ölürdüm.Gerçektende şanslıyım.Su bulamasaydım vücudumu temizleyemezdim.Her yerim kirli görünürdü belkide kötü,hayvan sevmeyen insanların eline düşüp ölebilirdim.belki bir kaza geçirebilirdim.Yok yok gerçekten çok şanslıyım.
Sıcak temiz bir evde güvenle yaşıyorum.Teyzede herzaman olmasada bazen benimle oynuyor.Bu bana yeterli.Ama niye yalan söyleyeyim dışarıda kardeşlerimle koşturmaca oynamayıda özledim.Evin içinde bazen koşturmaca oynuyorum. Bu sırada arkamdan bazı şeyler yere düşsede teyze bana kızmıyor.
Bir kere kızdığını anladım sanki oda mıyavlıyor gibi birşeyler yaptı.Ondan sonra hiç miyavlamadı bana.Beni seviyor biliyorum.Darısı diğer sokakta yaşayan hayvanların başına.Onlarında kısa zamanda benimki gibi bir teyze ve eve kavuşmalarını diliyorum.
Fatnur SAKARYA
