BİRKAÇ SATIR
Rüzgârda salınır kimi düşler. Gökyüzünde salınan kar taneleri misali yüreğe uçuşur iyilikten yana olan her şey. Kuşlar pencere pervazında şarkı söylerken ümit kelebeklerim zikzak çizdi düş dünyamda. Denizde kabaran köpükler misali gamzelerimden öptü martılar. Martının sarı gagasına kondu papatya sarısı umudum. Ruh hâlimin ahvalinde gezinen inişli çıkışlı duygulara sarıldı iyilik perdem. Tiz bir ses acı ıslık öttürdü poyraz esintisinde, yüreğime oturdu bir damla hüzün. Hüzün, elde ne varsa senden yanadır şu itinayla gülümseyen hüzünlü yüzüm. Bulutlara imrenen gözbebeklerimde salıncak kurdu çocukluk. Bebeksi dokunuşumdaki bisküvimsi kokunun sütle karışık tadı, ne hoş bir karışım yaptı gül kokulu iç dünyamda. Hıç/kırık dünyamda hışırtılarla coşan sesimdeki hıçkırığın nazını kırdı sonbahar. Tebessümde kırılan hıçkırığın hiç kırılmayan neşesi tünedi kirpiklerime.
Ne güzeldir şiirimsi mevsimin renkli şemsiyesinde gezinmek, aşk yağmurunun tıpı tıp damlayan gözlerinde sevişmek. Sevişmekten kasıtla edebî yönden doğaya hasretliği ifade ediverdi meraklı çiçekler. Umut güzergâhının ümit durağında inmek ister sevilme sırasını bekleyen kelimeler. Bir hece bir kelimeye, yeni bir kelime cümleye, cümleler de taptaze paragraflara başlangıç olur. Mısralar ve satırlar arasında zikzak çizer gönül. Ansızın doğaya mektup yazıp da balonlarla bulutlara salıvermeyi düşleriz gün gelir. Unutulmamalı ki hayaller var olduğu sürece yaşamaktadır gönül.
