Çocuklar ve Davranışlarımız. ..
“Ey iman edenler! Kendinizi ve ailenizi, yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun. O ateşin başında gayet katı, çetin, Allah’ın kendilerine verdiği emirlere karşı gelmeyen ve kendilerine emredilen şeyi yapan melekler vardır.”Tahrim, 6
Hazret-i Âişe rah rivâyet ettiğine göre Peygamberimiz sav torunlarını severken ziyâretine merhamet, şefkat ve nezâketten uzak bir bedevî geldi. Peygamberimiz sav’in çocukları çok sevmesine hayret ederek, “Yâ Rasûlallah! Siz çocuklarınızı öper (sever) misiniz? Biz çocuklarımızı öpüp okşamayız.” dedi.Allah Rasûlü sav müteessir oldu. Bedevîye,
“Allah senin gönlünden merhamet ve şefkati çekip çıkarmışsa ben ne yapabilirim!..” Buhârî, Edeb, 22 , buyurdu.
Peygamberimiz sav bir gün Ümmü Fadl’ın torununu seviyordu. Çocuk altını ıslatınca Ümmü Fadl çocuğa kızarak ”Sen nasıl Rasûlullah’ın üzerine küçük abdest yaparsın?” diye bağırdı. Peygamberimiz sav ise, “Oğlumun canını yaktın. Allah sana rahmet etsin!”buyurarak çocukların bu tür hâllerine tahammül etmek gerektiğini göstermiştir. İbn-i Mâce, Tabir, 10
On yaşından itibaren on yılını Hz. Peygamberimiz sav’in hizmetinde geçiren Enes ra anlatır:
“Rasûlullah’a tam on sene hizmet ettim. Bana bir defa bile: «Öf!» demedi. Yaptığım bir şeyden dolayı: «Niye böyle yaptın?» diye azarlamadığı gibi, yapmadığım bir şey sebebiyle: «Şöyle yapsan olmaz mıydı?» da demedi.” Buhârî, Savm 53, Menâkıb 23; Müslim, Fezâil 82
Peygamberimiz Efendimiz sav, Hz. Fâtıma’nın evinde kaldığı bir gün, torunları olan Hasan ve Hüseyin efendilerimiz su istediler. Peygamberimiz sav, önce Hz. Hasan’a su verdi. Hz. Fâtıma rah anamız Peygamberimiz sav’in Hz. Hasan’ı daha çok sevdiği kanaatine varır. Peygamberimiz sav hemen ,
“Hayır! İlk defa Hasan istedi.” buyurdular ve sonra da şöyle buyurdular:
“Bağış ve ihsanlarınızla çocuklarınıza müsâvî (eşit) muâmelede bulunun. Eğer ben birini üstün tutacak olsaydım, kızları üstün tutardım.” Hanbel, I, 101; İbn-i Hacer, el-Metalibu’l-Âliye, IV, 69.
“Bir baba, evlâdına güzel edepten daha efdal bir şey hediye edemez.” Tirmizî, Birr, 33
“Her kim üç kız çocuğunu himâye edip, büyütüp evlendirir ise, sonra da onlara lütuf ve iyilikte devâm ederse o kimse cennetliktir.” Ebû Dâvûd, Edeb 121; Hanbel, III, 97
“Her kim iki kız çocuğunu yetişkinlik çağına yetiştirip himâye ederse kıyâmet günü o kimseyle yan yana olacağız.” buyurdu ve parmaklarını bitiştirdi. Müslim, Birr 149.
“Her kim kız çocuklarını yetiştirme yüzünden bir sıkıntıya uğrar da onlara iyi bakarsa bu çocuklar, onu cehennem ateşinden koruyan bir siper olur.” Buhârî, Zekât 10, Edeb 18; Müslim, Birr 147.
“Kişinin öldükten sonra geride bıraktığı şeylerin en hayırlısı, kendisine duâ eden sâlih bir evlât, sevabı kendisine ulaşan sadaka-i câriye, kendisinden sonra halkın amel ettiği bir ilimdir.” Müslim, Vasiyyet, 14; Tirmizî, Ahkâm, 36
Yaz Kur’an Kurslarımıza bu hadisler ışığında bakalım ve Rabbimiz biz inananlara neslimize örnek olmayı nasip eylesin. .
