DİLİM DİLİM DİLİMLENEREK DİLLENİR DİL(İM)
“Ah! Dilim.
Söylediklerin yüzünden kalpler dilim dilim,
Söyleyemediklerin yüzünden de kalbim…”
Hz. Mevlana
Mevlana’nın o güzel sözlerinden, mısralarından nefeslenerek adımlamak istedim. Şu hayattaki en kuvvetli silâhımız aslında dil organımızdır. Dildir iletişimi sağlayan, dildir küsleri barıştıran, dildir insanların arasını bozan, dildir dünyayı avuçlarında kucaklayan. Bir dilim ekmek misali muhtaç oluruz uzvumuz olan dile. Dile gelir de dillenir ezgiler, dilim dilim olur söylenmemiş mısralar. Ah dil(im)! Dil beni de dilimle dil’imin huzurunda ki tatlı sözlerinin kurbanı olayım. En güzel kelimelerin baş tacı olalım da o mutluluk ben olayım. Mevlana’dan Yunus Emre’ye, biçare şairlerimizden geleceğe ne güzel lâf yarışına tutuluruz an gelir. Zaman gelir ki kelimeler yarışa başlar, lâf ebesi oluruz tutsak kalan harflerin kıskacında.
“Rabbena! Hep bana, hep bana…” demeden evvel biraz da başkaları için, başkalarının hayalleri adına yüce yaratıcıdan kalben güzellikler dilemek gerek. Dil ile duada buluşur kalp. “Dil, dua, kalp” üçlüsü üçüz kardeş misali el ele tutuşur da Rabbimizin huzuruna çıkar. Ey dil/im! Başıma ne gelirse senden gelir bilirim. Ne yaşarsam senin kelimelerinin kurbanı olurum ve tutsağın olurum ki bunu bilirim. Dildir bizi biz yapan, tatlı dildir yılanı bile deliğinden çıkaran. Çirkef kelimelerin zincirinden kurtulup da karamsarlığa kelepçe takar ellerim ve prangadan kurtulur hür dilim. Dilin de bir konuşma zamanı, kültürü, edebi, şiirsel hitabeti olmalı elbet. Tatlı dille ballanan nağmesel sözleriniz dile gelsin de dilim dilim huzur dilimlensin anadilinizde.
ELİF YAVAŞ
TARİH = 29 Ekim 2019 – Salı
CUMHURİYET BAYRAMI
