EFSANE TÜCCAR
Bir varmış bir yokmuş la başlayan basit hikâyelerden biri bu da . Bir tüccar varmış gemi ile iki kasaba arasından gelip gidiyormuş ve kumaş, kuruyemiş gibi malları satıyor sonra da geri dönüyormuş, malı mülkü çok olduğundan bazen de artanları yoksullara ve ihtiyacı olanlara dağıtıyor bağış yapıyormuş. Gel zaman git zaman halk bu tüccar adamı çok sevmeye başlamış. Lakin tüccarın eşi ve güzeller güzeli iki kızı farklı kasabada yaşadığı için onlara çok az zaman ayırabiliyormuş. Bir süre sonra tüccar işi bırakmaya karar vermiş. Kendi memleketi ne geri dönmüş. Bunun üzerine tüccarı seven halktaki yaşlı ve gençler bir araya toplanıp tüccar için bir kutlama yapmaya karar vermişler. Her yeri süsleyip püslemişler .Tüccar gemiden inmiş ve hazırlığı görmüş . Gözleri sevinç göz yaşı ile dolmuş taşmış o sırada anlamış ki halk tarafından çok sevildiğini son kez tüm mallarını herkese yoksula zengine dağıtıvermiş . Böylelikle tüccarın adını kimse bilmesede efsane olarak tarihe adı yazılmış.
