İNCİ Mİ, KİTAP MI?

Sizce inci mi daha kıymetlidir, kitap mı? Altın madeni mi isterdiniz yahut altın değerinde bilgilerle dolu mükemmel bir kütüphane mi? Gümüş biblo seti mi daha ölümsüz, satın alınamayacak değerdeki bir kitaplık dolusu el yazması eserler mi? Sandık dolusu inci/elmas/yakut mücevherlere sahip olanlar mı, nesilden nesle süregelen bilgileriyle bir ev dolusu kütüphane hazinesi olanlar mı daha zengindir? Siz düşünedurun, bu konuya dünyaca ünlü Fransız şair ve yazar La Fontaine’in ünlü fabl (hayvan masalı) örneklerinden birine yer verelim. Manzum dilde yazılan çeviri masalımıza buyurun:

            HOROZLA İNCİ

Horoz, bir gün çöplükte eşinirken

Bulmuş bir inci, çok sevinmiş,

Hemen bir kuyumcuya gitmiş,

“İyi bir şeye benziyor, al!” demiş.

“Az da olsa, bir parça gıda,

İnciden saha yararlı bana!”

Okumamışın birine babası,

Bir kitap bırakmış ölürken, el yazması.

Cahil, hemen bir kitapçıya gitmiş,

“İyi bir şeye benziyor, al!” demiş.

“Az da olsa, para,

Kitaptan daha yararlı bana!”

 (La Fontaine Fablları’ndan Çeviri)

Manzum yazımızdan da okuduğumuz gibi burada anlatılan horozdan çok var toplumumuzda. Babadan kalan el yazması, paha biçilemez eserlere sahip çıkamayan hazırcı evlâtlar, tarihî bir konağı devlete bağış yapıp müzeye dönüştürmek yerine kumar borcuyla tüm varlığını elden çıkarıp ortada kalan vefasız torunlar, bir avuç buğdayı bir kese dolusu altınla değişen akılsızlar yok değil. Elbette ekmek ve su yaşamak için gereklidir. En gerekli olanı: nefes almak ve sıhhattir. Sağlık olmadıktan sonra altın madenin olsa neye yarar ki. Ekmek ve suyu bulan insanoğlu hemen ardından bilgiye su/sayacaktır, susa/malıdır ve kitaplara ulaşmalıdır. Bana binde bir ve ender bulunan, denizdeki midye kabuğundan çıkarılıp da yapılmış siyah yahut beyaz renkte doğal inci tanesinden yapılan paha biçilemez bir inci kolye hediye etseler elbette memnun olurum. Lâkin ölecek durumdaysam o inciyi satardım ilk evvel. Ama el yazması eserlere kıyamaz insan. Elbette kitaplar da vitrinde süs eşyası, biblo değildir. Altı çizilmeyi, okunmayı, koklanmayı, dokunulmayı, okşanmayı bekler. Fakat bir ekmeği, çarığı torunlarınıza miras bırakamasanız da çok değerli el yazması eserinizi yarınlara bırakabilirsiniz. Tarihe, yüzyıllar sonrasına, müzelere, medeniyetlere mirastır ilim eserleri.

İnci mi, kitap mı istersiniz? Kafası bomboş, inci kaplı mücevherlerle dolaşan cahil bir insan olmaktansa aklım ve ilmim sayesinde hayatımı kimseye muhtaç olmadan yaşamayı tercih ederdim. Para çok şey lâkin her şey değildir. Kitaplarla, ilim dolu bilgilerimle donanan kalbim ve edebî köşe yazılarım sizlere armağan olsun. Unutmayın ki, bilgim/ilmim inci değerindedir. Sizler de birer inci tanesisiniz.