MEVSİM NOSTALJİSİ

 KARA YAĞMUR

Damlaların yaktığı topraktan,

Çamurlu gökyüzüne kadar,

Kuşların kanadına bulaşan

Issız bir çığlık var.

Rüzgâr ağıda durmuş,

Morarmış denizin dudakları,

Çam kokuları göçmüş,

Neyi anlatır eski baharlar.

          AHMET ÜMİT

( Ahmet Ümit – “Sokağın Zulası” isimli şiir kitabından, Sayfa: 30 )

Türk edebiyatımızdan ve tanınan bir şairimizin, bugün hayatta olan bir yazarımızın mısralarıyla kanatlansın yazımız. Bir tutam şiirle mutluluk fidanı aşılayalım seven kalplere. En sevdiğiniz mevsim hangisidir? Her mevsim size ayrı bir güzellik katar mı? Dört mevsimde de sanat var mıdır? Bir yıldaki on iki ayın tam ortası olan altıncı ayımız haziranda, haziranın da tam ortası olan ve otuz gün çeken ayımızın on beşini on altısına bağlayan 16 Haziran gününde, bir yaz mevsiminde dünyaya gelmişim. Yaz mevsimin sıcaklığı sıcakkanlı oluşuma yansımış kim bilir. Yaz mevsiminden ziyade yetişkinliğe doğru adım atarken düşündüm de galiba yaz değil de ilkbaharmış beni en çok gülümseten mevsim. İlkbahar gelince dilim çözülür de şiir uçar dudaklarımdan, en sevdiğim türküler dillenir Elif kızın ağzından. Kaz Dağı’nın kızıyım, bundandır nostaljik fikirlerim.

Masmavi gökyüzünde renkler uçuşur aslında, gökkuşağını andırır hayaller. Onu da gören gözler hisseder de muhabbet çayında demler. Çay demlemeyi beceremeyen, tavşankanı kıvamını tutturamayan hassas yürekler aslında muhabbet deminin şiir kıvamını en iyi demlendiren yüreklerdir. Umut kelebekleri etrafımızda zikzak çizerken kuşların şarkısına tutkundur edebiyat. Edebî âleme göç eden rahmetliklere bir dua fısıldar ilkbahar. Gelincik çiçeğimin edası da şahadete eren şehitlerimize ibret olur, gelincik tarlasına bürünür yemyeşil tarlalar. Gamzesi süzülen gökyüzü mutluluktan kuş kanadına sarılır da uç uç böceğini kucaklar. Kalbimizde düğümlenen sükûtun vaveylası gün gelir aşkla bütünleşir, uçurtma uçurur gökte. Parmak ucumuzda yükselir doğa, ellerimize kına yakar ilkbahar. Bir bahar türküsü düğün kurar yüreklerde, tabiatla evlenir yeryüzü. Yeryüzünün gökyüzüne olan sevdası keyifli bir geçmiş zaman yolculuğuna konuk olur. Uğur böceğinin gamzesine konar kelebek. Kelebeğin kanadına hayran kalır insanoğlu. İlkbahar kanadında gizlenir tebessüm. Gülüşü yağmurda unutulan çocuklar misali sandık içine saklanır zaman. Zamanın en kıymetli hatıralarıyla insanlığa el sallayıp nazik bir buse bırakır ilkbahar.