OKUMANIN GÜZELLİĞİ
“Hayatlarını okuyarak geçirenler ve bilgeliklerini kitaplardan elde edenler, bir ülke hakkındaki tam ve doğru bilgiyi seyyahların anlattıklarından elde etmeye çalışanlara benzer. Bu insanlar birçok şey hakkında bir yığın şey söylerler; ama aslında ülkenin durumu hakkında açık, sarih, doğru ve tutarlı bir bilgiye sahip değillerdir. Fakat hayatlarını düşünerek geçirenler, bu seyyahların kendilerine benzerler; sadece bunlar onların anlattığı şeyin ne olduğunu gerçekten bilir, konuya bütün yönleriyle aşinadır ve onun künhüne vakıftır.” (Schopenhauer)
Kitaplardır bizleri cehaletten kurtaran. Etkili bir ilâç olurlar kalkan misali ve hür fikirlerin doğum sancısını yaşatırlar. Özgür beyinler o sancıyı hissetmez çünkü her konuda cevap verecek sözleri muhakkak hazırdır. Yaşamın iliklerinde huzurla umut fısıldarlar geleceğe, kütüphane dolu evlerin muhabbeti de bambaşkadır. Bacon’ın çok sevdiğim bir sözü vardır:
“Okumak insanı doldurur,
İnsanlarla konuşmak hazırlar,
Yazmak ise olgunlaştırır.”
- Bacon
Güzel fikirlerle donanımlı kıvama gelir her ne varsa. Her ne yaşanmışsa, ne söylemişse ilimden yana olunca o güzellikler derya olur. Kitap okumanın ve okutmanın öneminden bahseder dururuz da kaçımız okumayı düzenli alışkanlık hâline getirebilmiş diye onu da kalben sorgulamak gerek. Araştıran insan; sorgulamayı bilir, merak eder, şiire sevdalıdır, duadan nasiplenir, roman kahramanlarından biri gibidir, öyküleri sever, türkülerle büyür, şarkı sözlerine eşlik eder, hayata tutunur, insanları sever, yardımlaşmaya önem verir, detayları önemser, boş insanlarla aynı masada oturmaya tahammül edemez, vicdanlıdır, sorumluluk alabilir, eleştirel gözlerle olayları irdeleyebilir, sabırlı yönleri vardır, doğadan kopmaz, sanatla iç içedir, aile bağları kuvvetlidir, sevgiyi derinden hisseder.
Hayata at gözlüğü ile bakınca sadece önümüzü görürüz ne de olsa. Önümüzde bir avuç yem misali yemek, içmek ve uyumak için yaşayınca hayaller oracıkta ölüverir. Sakinleşmeyen o gergin atmosferin saniyeleri etrafındakileri bile olumsuz etkiler. Zarif, naif, latif duygularla şiir saatini bekleriz mum ışığında. Bir kuple şiir için kokulu mum saatini sabırla bekleriz özel günlerimizde. Sanki arkadaşlık ve dostluk yıldönümünü tazelemek istercesine heyecanlanır şiir, naz yapar mısralar. Hayata küsmek yerine inadına yaşamalı insan. Yemesini, gezmesini, yaşamasını, giyinmesini, mutlu edebilmeyi, yaşatmayı, sevmeyi bilen insanlar tam zamanında ulaşır dost yüreklere. Uzun metrajlı filmin anlık sahnesi gibi olur anılar. Bir kitabın başrol kahramanıdır aslında her insan. İnsanın, insanlığın, doğallığın, edebiyatın tazeliğinden beslenir huzur. Dudaklarda bir çocukluk türküsü alevlenir ve “iyi ki” cümleleriyle yeniden doğar ve okuma dünyasına kanat açar insan.
