Tabiiyet ve davet sembolü olan Ok, destanlara konu olmuş Türk şubelerinin yayıldığına tarihi bir altın değerinde kaynak olmuş.

Çeşitli kaynaklardan okuduğum kadarı ile Her dönemde aynı güç ve devamlılığı simgeleyen ok ve yay ‘Devlet ve hâkimiyet ananelerinin devamını gösteriyor.

Sonuç olarak düşünmek gerekirse insanlar çevrelerindeki nesneleri ilgi alanlarına girdikleri kadarıyla görüyor ve bu geçmişte te günümüzde de böyle. Hayat tarzına yabancı ve aykırı her şeye karşı ilgisiz, hatta kör bile olabiliyorlar. Türklerle özdeşleşmiş olan ok ve yayın, Türk düşüncesinde önemli bir yer etmiş olması gayet tabii.

Oğuz Han Destanından Göktürk Çağına ve Çin kaynaklarında da bahsi geçen Ok Kavimlerinden On Ok Kavmi her erkin bir ok tarafından idare edildiğini gösteriyor. Hepsinin tek adı ise ON OK. Orhun Abidelerinde de yer alan On Ok’lar Türk Kabilesini ifade etmek üzere kullanılıyor. Bir diğer vasfı ise Davet sembolü olması tabiliğin siyasi ve hukuki gereği olarak bir sefer ya da toplantı anlamını taşıyor. Yay ise Selçuklular döneminde devletin sembolü haline gelmiş ve Selçuklu tuğralarında kullanılmış. Hâkimiyet Alameti olarak biliniyor. Bir diğer örnek olarak verilenler arasında ise Selçuklu Devletiyle Bizans arasında gerçekleşen barış görüşmeleri sırasında Bizans İmparatorunun bir dostluk nişanesi olarak İstanbul’da tamir ettirdiği caminin mihrabına ok ve yay işaretleri kazıtması.

**

İlk Selçuklu Sultanlarından sonra ok ve yay unsurlarını ihtiva eden bir tuğraya rastlanılmazken, bunun yerine İslâm ananesine uygun birtakım tevkiler dikkat çekmektedir. Osman Turan, Türkiye Selçukluları döneminde de tuğranın başlangıçta ok ve yay işaretlerini ihtiva etmekle beraber, bazı  belgelerde buna tesadüf edilmediği söyleniyor. İbn Bîbî’de geçen “hilâlin, ‘saltanat tuğrasının yayı gibi’ göğün bir köşesinden göründüğü” (İbn Bîbî, 1956: 407) ifadesini edebî bir ananenin devamı olarak değerlendirmekte mümkün.

Çeşitli kaynaklardan okuduğum kadarı ile Her dönemde aynı güç ve devamlılığı simgeleyen ok ve yay ‘Devlet ve hâkimiyet ananelerinin devamını gösteriyor. Ok ve yay figürlerinin, hâkimiyet alametlerinden biri olan sikkeler üzerinde de kullanıldığı görülüyor. Osmanlı tuğraları incelendiğinde, Sultan isimlerinin şekil itibarıyla yay ve oka benzetilmek suretiyle yazıldığı görülmüş.

Sonuç olarak düşünmek gerekirse insanlar çevrelerindeki nesneleri ilgi alanlarına girdikleri kadarıyla görüyor ve bu geçmişte te günümüzde de böyle. Hayat tarzına yabancı ve aykırı her şeye karşı ilgisiz, hatta kör bile olabiliyorlar. Türklerle özdeşleşmiş olan ok ve yayın, Türk düşüncesinde önemli bir yer etmiş olması gayet tabii.

Kimi zaman eleştirdiğimiz Belediyelerimizi nasıl kamuoyu ile paylaşıyorsak bu tip takdire şayan etkinliklerle yeni neslimize değerlerimizi yaşatarak tekrar anımsatan Karesi Belediyesine teşekkür etmek lazım diye düşünüyorum.

TEŞEKKÜRLER KARESİ……