Balıkesir'in Karagedik Amcası: Sütlüce'nin Dedesi
Kurtuluş bayramlarının neşesi, çocukların korkulu rüyasıydı; eşeğiyle, sahte devesiyle Balıkesir sokaklarını unutulmaz bir tiyatro sahnesine çevirirdi.
Balıkesir'in Karagedik Amcası: Sütlüce'nin Dedesi
Balıkesir’in renkli simalarından biri olan Mustafa Karagedik, halk arasında “Sütlüce’nin Dedesi” olarak biliniyordu. Ancak onu diğerlerinden ayıran en ilginç yönü, geleneksel bayram kutlamalarında sergilediği performanslar ve şamanik öğelerle dolu gösterileriydi. Bir eşeğin ardından çektiği sahte deve, çocuklara korku ve kahkaha dolu anlar yaşatırdı.
Mantar Tabancasıyla Sokakların Neşesi
Mustafa Karagedik’in Balıkesir sokaklarında eşeğiyle dolaştığı günler hafızalardan silinmedi. Belinde taşıdığı mantar tabancasını çocuklara doğrultur gibi yapar, onlar kaçışırken tabancayı ateşleyerek kahkahalar içinde tepki verir, yalandan kızardı. Çocukların gözünde hem bir korku figürü, hem de eğlenceli bir masal kahramanı gibiydi.
Kurtuluş Gününde Sahte Deveyle
Her yıl 6 Eylül’de Balıkesir’in düşman işgalinden kurtuluşunu kutlamak için düzenlenen törende sahne alan Karagedik’in gösterisi ise başka bir âlemdi. İki kişinin içine girdiği sahte deve, gerçek deve postuna sarılı, ağzından pamuk köpükler akan bir yaratık gibiydi. Karagedik önde eşeğiyle yürür, deveyi çeker; deve kalabalığa doğru yürür gibi yapar, izleyiciler heyecanla kaçışırdı. Gösteri, Vali’nin önünde son bulur; burada Karagedik, deveyle sembolik bir güreş yapar ve sonunda mutlaka galip gelir, ardından bahşişini almadan alanı terk etmezdi.
Bir Miras Olarak Hafızalarda
Mustafa Karagedik, sadece bir gösterici değil; Balıkesir’in hafızasında yer eden, halkla iç içe yaşayan bir gelenek taşıyıcısıydı. Onun sahte devenin içinden taşan kahkahası, patlayan mantar tabancasının sesi ve çocukların korkuyla karışık merakı hâlâ anlatılmaya devam ediyor. Bugün onun gibi karakterler şehir kültürlerinin kaybolmaya yüz tutmuş yönlerini temsil ediyor.
Balıkesir’in Kayıp Ustaları Bu Sokakta Gizli!YaşamEditör notu: görseller 'mazideki balıkesir arşivinden alınmıştır.'
