SARI BAŞAK VE BAKIŞLAR

Dolaşırken gözüme takılan, rüzgarın sesi ile buluşan ve çakmak çakmak bana bakan bir çift sarı başak. Kendimi bugün daha iyi hissettim sebebi ise toprak.

Çıplak ayakla dolandığım evin etrafındaki tarlada geçirdiğim vakitlerdi anlattığım vakit. Öyle ki vakit harman vakti olsa gerek. Bakışlar etkiledi beni. Buğulu sarımtırak …Ellerinde iş makinaları ile insanlar ardından bir traktörün sesi geldi uzaktan ağır ağır. Sonradan öğrendim ki bu kadar insanların çok olması “imece” denmiş. Köylü çoktan bu işin efendiliğinden tutun, dostluk bağları ile tutunmayı bilmiş. Hep sevdim ve istemişimdir ben köydeki yaşamı. Tatilde olsa bu köy evi bu tarla bu toprak bir yıla değerdi. Kendimi başakların arasında bir bakışla başakla konuşurken buldum.

Anlattıkları ne değerliydi. Tıpkı imece usulü bir araya gelip alınan verim gibi bu senede verimli geçmiş ve sofraya baştacı edilmek için bekler olmuştu sarı başak. “Merak etme” dedim. Rengin bembeyaz olacak belki bir değirmende un ufak olacak börek, poğaçaya dönüşecek yada ekmek olarak ilerleyeceksin ve ne çok şanslısın ki sonrası için planlar yapıyorsun ve gelecekte bir hedefin var. O hedef yine fayda sağlamak. Bana senden geriye kalan imecedeki insanlara, güç vermek kadar güçlü bakışlarla seni geride bırakmak ve köylülerle tanıştırmak…