Hayatta var olan, korunmaya değer en güzel duygudur sevgi. Sevgi dolu insan her zaman sevilip saygı duyulan insandır. Etrafımıza bir göz atalım, değer verdiğimiz insanların ve hatta bizim neye ihtiyacımız var? Tabi ki sevgi ve dostluğa.. Dostluk, sevgiyle kurulan bir şeydir. En sağlam temeller, sevgiyle atılan temellerdir. Alişuuri İlköğretim Okulu 3-H sınıfı öğrencilerine  Değerler Eğitiminde işledikleri “Sevgi” nedir sizce dedik, onlarda düşüncelerini bizimle paylaştılar.
SUDE ALAŞEHİRLİ: Ece 8 yaşında 2.sınıfa giden küçük bir kızdı. Yazıları çok güzeldi. Annesi ve babası onu çok severdi. Ece bir gün okula giderken arkadaşı Selin ile karşılaştı. Onunla birlikte okula gittiler. Sınıfa girip yerlerine oturdular. Öğretmenleri onlara “Sevgi” konulu bir resim yapmalarını istemiş. Ece ve Selin’de hemen yapmaya başlamışlar. Resimlerini bitirip öğretmenlerine götürmüşler. Öğretmenleri “Siz çok güzel resim yapmışsınız. Sevgiyi çok güzel tanıtmışsınız. Ben sizi “Sevgi Kulübü” seçiyorum” demiş.  Ece ve Selin çok mutlu olmuşlar ve ailelerine söylemişler. Çok mutlu olmuşlar.
İREM BÜLBÜL: Bir zamanlar iki arkadaş varmış. Birinin adı Seda, diğerinin adı Başak’mış. Bu iki arkadaş akşama kadar dur duraksız oynuyorlarmış. Bir gün Başak taşınacakmış ve evlerinin önüne kocaman bir kamyon gelmiş. Seda hemen aşağıya inmiş. Seda ve Başak çok üzülerek ayrılmışlar. Aman her zaman birbirlerini arayıp ziyaret etmişler. Çünkü bir birlerini çok seviyorlarmış.
RÜMEYSA ÇETKİN: Selin küçük bir kızdı ve daha 4 yaşında idi. Selin ailesini ve arkadaşlarını çok severdi. Selin bir yaz günü dışarı çıkmıştı. Tam arkadaşı Hazal’ı çağıracakken gözüne bir kamyon çarpmış ama ne görsün mahallelerine yeni birileri taşınacakmış ve o ailenin de Selin yaşında kızları varmış ve adı da Seranaymış. Selin hemen Serenay’ın yanına gidip onla tanışmış ve ona sevgi göstermiş ve onu çok sevmiş.
FATMA NUR CUŞKUN: Ben ailemi çok severim
Onlara bir şey olsa,
Hemen yanlarına koşarım.
Sevgi mutluluk demek,
Keşke herkes sevgi saçıp,
Mutlu olsa o zaman dünya,
Çok güzel olurdu ama.
ŞEVVAL KAYALAR: Bir varmış bir yokmuş Ecem diye bir kız varmış. O kız herkesi sevgiyle ve saygıyla sayarmış. Ecem her zaman ailenizle ve arkadaşınla çok iyi geçiniyormuş. Ecemi bu yüzden herkes çok seviyormuş. Ecem bu yüzden çok mutlu oluyormuş. Ecem her zaman çok başarılıymış. Hep yüzü gülüyormuş. Ailesi onunla gurur duyuyormuş.
ASRIN EFE GÜNER: Sevgi paylaşınca güzel,
Evde ailede doğada her yerde,
Sevgi olmadan hayat geçmez
Sevgi paylaşınca güzel
Sevgi paylaşınca güzel
En önemli arkadaşlıkta
Arkadaş olmadan sevgi olmaz zaten
Sevgi paylaşınca güzel.
Sevgi paylaşınca güzel
Hayatta en önemli olan şey sizce nedir?
Tabi ki sevgi.
Sevgi paylaşınca güzel.
FURKAN ORKAN: Ben herşeyi çok severim. Özellikle doğayı çok severim. En çok ise çiçekleri. Ailem ise farklı sevgiyle dolu benim canım ailem babaannem,  dedem, halam ve kuzenlerimi de çok severim. Özellikle annemle dedemi teyzemi Berkay abim ve eniştemi de çok severim. İşte benim ev sevdiğim şeyler.
HATİCE BAŞARAN: Mira okulunu çok seviyordu. Her gün okuluna yürüyerek gidiyor yürüyerek evine geliyordu. Derslerini de hiç aksatmıyordu, hep zamanında yapıyordu. Okulda da arkadaşlarıyla iyi geçiniyordu. O yüzden arkadaşları Mira’yı çok seviyorlardı. Tabiki de Mira’da arkadaşlarını çok çok seviyordu.
İSMAİL PEKDEMİR: Tatilde bir gün en çok sevdiğim arkadaşımın evine gittim. Adı Asrın. Evlerinde oyun oynadık, televizyon seyrettik, resim yaptık. Sonra Asrın’ın evinde kaldı ve sonra uyandık ve tablet oynadık. Sonra yine oyun oynadık ve annemden tekrar Asrınlarda kalmak için izin istedim o da verdi.
DAMLA NAZ MUNİS: Ece 8 yaşında bir çocuktu. Okula gidiyordu. Ece yardım sever hoşgörülüydü. Hayvanlara yardım eder onları çok severdi. En çok sevdiği hayvan ise kuştu. Ece kitap okumayı da çok severdi. En çok hikaye şiir okumayı severdi. Öğretmeni, ailesi arkadaşları çok ama çok seviyordu onu.
DENİZ İPEK ÇELİK: Gül adında bir kız yaşarmış. Bu kızın kötü bir huyu varmış. Herkese bir kusur bulurmuş. Uzun boylulara sırık, kısalara cüce gibi isimler takarmış. Kızın bu kötü huyunu bilen kimse onunla arkadaş olmak istemezmiş. Oysa herkeste bir kusur olurmuş. Ama Gül bu insanlarla dalga geçermiş. Gül arkadaşlarının gittikçe azaldığını fark etmiş. Hatasını bulmaya çalışmış. Ancak bulamamış. Annesi bir gün kızına öğütler vermeye başlamış. Ancak bulamamış. Annesi bir gün kızına öğütler vermeye başlamış. Gül o zaman nerede yanlış yaptığını anlamış. Gül hatasını anladığı için hata yapmamaya başlamış. O günden sonra Gül’ün arkadaşları artmış. Gül artık etrafındaki kişileri böyle kabul etmeye karar vermiş. Gül etrafındaki kişilere hep sevgi ile yaklaşmış.
EFE AKIN: Severim ben doğamı,Hayvanları çok severim,Hayvanları ve doğayı severim. Örnek: kedi köpek civciv kuş gibi hayvanları severim.
AYŞE CANSU ŞAHİN: Aile sevgisi başka oluyor. Arkadaş sevgisi başka oluyor. Hayvan sevgisi başka oluyor. Doğa sevgisi başka oluyor. Tüm sevgiler başka oluyor.
AHMET TAHA KARABAY: Sevgi deyince aklımıza bir varlık bir insan geliyor. Örnek; insan, köpek, kedi ve daha fazla. Yani kısacası Sevmek Her şeyi Sevmektir.
ARDA ÖZKAN: Sevgi her şeydir, bir doğa bir arkadaş hiç fark etmez sevgi dediğin. Gerçekten bir kişiye ne kadar güvenebildiğin önemlidir.
MELİH KILIÇ: Asrın en çok sevdiğim arkadaşım. En sevdiğim hayvan köpek.
HAZIRLAYAN: SEVDA KAYGISIZ