Sokağımızın Parlayan Yıldızıdır Çöpçüler
Sokağımızın Parlayan Yıldızıdır Çöpçüler
“Çöpçüler Kralı”, “Kapıcılar Kralı”, “Gol Kralı” gibi filmlerle sevdik usta oyuncumuz Kemal Sunal’ı. Çöpçü iken sonrasında halkın gözünde kahraman olan oyunculuğunu sahiplendik bir anda. ‘Çöpçü’ deyip hafife almayın bu mesleği. Bence “en gerekli meslekler” listesinde yer almalı. Hele ki büyükşehirlerde çöpçülerimiz isyan edip de grev yapıp bir gün çalışmasınlar diyelim, işte o vakit görün siz Ankara’yı, İstanbul’u, İzmir’i, Bursa’yı, Adana’yı, Konya’yı. Meğer ne mübarek insanlarmış diye değerini anlarsınız o melek yüzlü çalışanların.
Bir hafta boyunca sokağınıza çöpçüler ayak basmasın mesela yahut bir ay boyunca belediyenin çöp kamyonları semtinize hiç girmesin. Kendi evinin önünü, bahçesini süpürmeye üşenen insanların bir ayın sonundaki toplu manzarayı ibretle görmelerini isterdim. Çöp ev, çöp sokak, çöp şehir, çöpten bir ülke olurdu her yer. Çöplere neler atılmıyor ki. Göbek bağı bile düşmemiş yeni doğan bebeğin çöplükteki sesini duyan merhametli anne köpek ona zarar vermeden insanoğlunun ellerine teslim ediyor. Çöp bidonlarına çöp diye yanlışlıkla kumaşa sarıp sarmaladığı o kıymetli dolarlarını ve düğün altınlarını atanlar, kitapları hiçe sayarak çöpe fırlatanlar, bir kez giyilip de beğenilmeyen kaliteli kıyafetler, atalarını önemsemeden eski aile albümlerini çöpe atıverenler var aramızda maalesef.
Çöpten topladığı kitaplarla kendini yetiştiren bir karton toplayıcı genç, bilgi yarışmasında çok para kazanmıştı mesela. Türkiye gurur duymuştu o azimli delikanlımızla. Belediye işçisi olmayıp gece yarıları çöplerden geçinen evsiz bir adamın çöp bidonunda bulduğu kocaman oyuncak bebeği evdeki kızına hediye ederken olan sevincini de kaleme almak gerek. Keşke o oyuncağı çöpe atarak değil de ihtiyaç sahibi olan o yavrulara ulaşarak elden hediye etselerdi. Bir güncük temizlenmeyen büyükşehir yolları, toplu mekânlar, parklar nasıl da çöpçü ağabeylerimizin mesleğini aratır oldu. Koronavirüs döneminde gece gündüz çalışan çöpçüler, temizlik yapan belediye çalışanlarımız en az sağlık çalışanları kadar kıymetlidirler. Temizlik imandandır ne de olsa. Herkes kendi sokağının çöpçüsünü sahiplenmeli, kendi belediye işçilerini çalışırken alkışlamalılar. Utanılacak pis bir meslek değildir çöpçülük, her akşam iş bitiminde duş alıp tertemiz pijamalarıyla evinde ailesiyle muhabbet eden kahramanlarımız onlar. Bizler yüzünden doğuyor aslında çöpteki tüm nahoş kokular. Çöpçülerimizin ayağına taş değmesin, sokaklar onlar sayesinde parıldasın hep. Her biri birer temizlik ustası, sağlığımızın kahramanı, sokağımızın parlayan yıldızıdırlar.
