Toplum Ruh Sağlığı: Dikkat Eksikliği ve Web 2.0
Toplum Ruh Sağlığı: Dikkat Eksikliği ve Web 2.0
“Twitter size, tüm dünya kafayı sizinle ve küçük egonuzla bozmuş, sizi seviyor, sizden nefret ediyor, şu an sizden bahsediyor gibi hissettiriyor. Okyanus ise dünya sizi yumuşak, ıslak ve sıcak bir kayıtsızlıkla selamlıyormuş gibi hissettiriyor. Avazınız çıktığınız kadar bağırsanız da karşılık vereceği yok”
Johann Hari
Hepimiz son yıllarda dijital dünyanın içinde yaşıyoruz. İnternet hayatımıza ilk girdiği yıllarda araştırdığımız bir konuyu internette okuyor olmamız bizim için yeterliydi. Çocukluk yılları ansiklopedi karıştırarak geçmiş bir nesil için internetin bu özelliği büyük bir devrim niteliğindeydi. Sonraki yıllarda bir yazıya yorum yazıyor olmamızla başlayan “dünyaya katılım” serüvenimiz başladı. “Dünyaya katılım” göstermek için krizin parçası olmak gerekliydi; Web 2.0 geliştirildi. Böylece yıllar önce odak noktası olan “konu” web’de yerini “konuyla ilişkimiz”e bıraktı.
Ayrıca, kliniğime son yıllarda terapi almak için gelen bir çok danışanımın ortak problemi odaklanamama, unutkanlık, yüksek agresyon ! Çocuk ve yetişkinlerde görülen Dikkat Eksikliği konusu üzerinde çalışırken ilk araştırdığım konu ekran maruziyeti oluyor. Çocuklar için ebeveyn kontrollü bu problemi çözmek benim için daha kolay oluyor. Yetişkinlerde durum biraz daha karmaşık !
Danışanlarımın düşün dünyasına girdiğimde mikro internet sayfaları instagram, facebook mikroblogu, twitter mikroblogu ile temas kurduğumu farkediyorum. Zamanımızı ve dikkatimizi çalan günlük temaslarımız sonrasında başkalarına ait düşünceleri kaydeden zihinleri özgün düşünceler üretemez olmuş ! Başkalarına ait duyguları taşıyan bedenleri ne hissettiğini ayırt edemez olmuş ! Duygu ve düşünceleri çalınmış hissettiren bu iletişim aplikasyonları bizleri “bağımlı” hale getiren programlarla yüklü. Son olarak, programların yarattığı his depresyon, öfke kontrol güçlüğü ve somatik birçok rahatsızlığa sebep olabiliyor.
Önümüzdeki yazıda buluşacağımız sorular:
- Zamanlarımızı ve dikkatimizi nasıl daha iyi çalacak programlar geliştiririz diye yola çıkanlar çocuklarını niçin sosyal medyadan ve teknolojiden uzak bir ortamda yetiştiriyorlar?
- Dijital dünyayla teması geliştirirken rezilyansı (dayanıklılığı) geliştirebilmek mümkün mü?
- Bazı aplikasyonlara sahip olmadan iş bulmak mümkün mü?
- Tiktok gibi uygulamalar kişisel mahremiyetten milli güvenliğe kadar uzanan bir tehdit aracı haline dönüşüyor olabilir mi?
- Depresyon ve bağımlılık gibi psikolojik rahatsızlıklarla birlikte somatik bir çok rahatsızlığın tetikleyicisi olan sosyal medyayı kontrollü kullanmak mümkün mü?
An’da kalın !
Toplum Ruh Sağlığı: Dikkat Eksikliği ve Web 2.0
