Velev Ki Öğrencisin
Velev Ki Öğrencisin
Zıpır bir dönemdir gençlik. Velev ki öğrencisin… Etek bellerinin kıvrılması ve çıldıran okul müdürleri tam bir komedidir. (Çok şükür ki ortaokul ve lisede etek boyum hep dizimin altında oldu, gömlek düğmelerim de sonuna dek ilikli ve fularla tam resmî bir saygı izlenimindeydi.) Lacivert kareli, gri çizgili, bordo, plili plisiz okul eteği; ceket, hırka, gömlek, sonradan kravat-fular, bebe yaka yahut bisiklet yaka modelde ütülü gömlekler, kız öğrencilerde sonradan formaya eklenen tunik… Etek ile başladığımız lisedeki İngilizce hazırlık sınıfım 9. sınıfta pantolon serbestisi gelince giyimde esneklik olmuştu benim öğrenciliğimde. Pantolon etekten geç geldi. Kolye, yüzük, takılar takmak ve tespih taşımak yasaktı. Renkli ayakkabı ve spor ayakkabı istenmezdi okul idaresince. Dağınık saç, boyalı saçlar, renkli toka, makyaj, toplanmamış uzun saç, uzatılan bıyık ve sakal yasaktı örgündeki okul talebesine. Hiç unutmuyorum; sabah okula geç gelenler arasından pazartesi hafta başı kontrolünde saçı-sakalı uzun olan erkek öğrencileri günün birinde erkek okul müdürümüz tıraş etmişti. Tüm okulun gözü önünde sandalyede tıraş edilen erkek öğrenciler belki utandılar ama tertemiz olmuştu genç çehreleri. Bu hareket diğerleri için de geçerli olunca o günkü muzip tablo herkese ibret olmuştu. Velev ki öğrencisin, temizliğine dikkat etmelisin.
Naylon çorap küçükken dantelli etek altında şirin duruyordu. Etek altına pijama yahut geniş pantolon giymek komikti köylerden taşımalı gelenlerde. Eteğin altına sıkı tayt yahut formaya uyumlu renkte külotlu çorap giymek daha zarif durur her kız çocuğunun bedeninde, teninde. İstiklâl Marşı ve saygı duruşunda gülmemek için kendimizi tutan bir nesildik, kıkırdayanları uyarırdı her şubenin sınıf öğretmeni. Teneffüslerde kitap okuyup test çözen inek bir öğrenciydim, özellikle lise dönemimde 9. sınıfta şahsî dizüstü bilgisayarı olan öğrenci tek bendim sanırım. Bir de odasındayken benim de faydalandığım masaüstü bilgisayarı vardı ağabeyimin. İlk cep telefonum da o yıl alındı, üç ayda kontör yeterdi ailem yanımda olunca.
***
Türk Edebiyatındaki ‘failatün failatün failatün…’ aruz vezinleri iyi ki müfredattan kaldırılmış, bizim dönemimizde aruz vezinleri sınav sorusu dahi olmadı. Aruz vezninden eskiler sınıf tekrarı yapmış. Divan edebiyatı şiirleri o yıllar sözelciler için zahmetli tabi. Lisede ve üniversitedeyken matematikte türev, integral, logaritma ezberim ile yabancı dillerdeki ezber kabiliyetim harikaydı. Şampuan yapımı, uzay sistemi; logaritma ve türev ile olmuş. Görerek incelesek deterjan içeriğinde bile kimya var. Araştırmayan, ezberci bir neslin devamındaki herkes İşletme Fakültesi’nden mezunu olup iş bekliyor İngilizce ve Bilgisayar belgeleri elinde hazır olsa da. ABD’de bir lise öğrencisi Pi sayısı (3,14)’nın virgülden sonraki 8784 basamağını ezbere okuyunca rekor kırmıştı. Periyodik cetvel, fizik formülleri, tarihten savaşlar, her hafta ezberlenen şiirler, bunlar da aslında genel kültürümüzün parçasıdır. “Cici elimiz” diye öğretilen sağ el ile yaptım her işimi. “Solaklar, sağ elini kullananlara göre daha çok para kazanıyor.” diyor bir araştırma. Salak değil ‘Sağlak’ diye telaffuz edilir. Sağ elimiz / kolumuz alçıdaysa kargacık burgacık yazarız solla. Taharet olayı sol elle, yeme içme ve geri kalan tüm işler sağ elle bitirilirdi biz çocukken. Tabağımızdaki yemeğimizi sünnetleyerek, ekmeğimizi yarım bırakmamaya çalışarak eğitildik.
Velev ki öğrencisin, tut ki ömür boyu ilim yolcususun, farz et ki öğrenmeye âşıksın… O hâlde ilerlemelisin her daim, düzenli kitap okuyamıyorsan esinlenmelisin başarılı insanlardan, kendi vazifelerini bilmelisin şu hayatta. Velev ki öğrencisin, işte parayı ve zamanı kullanmayı aklınla pekiştirip pratiğe dökmelisin. Öğrenciliğiniz, öğrenme tutkunuz, ilim ateşiniz hiç sönmesin.
ELİF YAVAŞ
TARİH= 05 Ocak 2022 – Çarşamba
