Yaşama Tutunan Eski Eşyalar
Yaşama Tutunan Eski Eşyalar
Bir arkadaşım vasıtasıyla katıldığım yerel bir mezatta zamanın ne kadar keyifli geçtiğini fark ettim. Daha önce böyle bir etkinliğe hiç katılmamıştım. Konu hakkında bilgim ise, antika meraklılarının bir araya gelerek açık artırma ile istedikleri objeleri almaya çalışmalarından ve pahalı bir zevk olduğundan ibaretti. Oysa mali ve tarihi değeri ne olursa olsun artık size hizmet etmeyen ve bir kenarda öylece durup atılmayı bekleyen her şey mezatta gün yüzüne çıkarılarak değer göreceği başka bir yuvaya kavuşturulabiliyormuş.
Bu kadar sevebileceğimi tahmin etmediğim ilk mezat deneyimim benim için heyecan verici geçmişti. Çünkü alıcısı çok olan bir obje için, katılımcıların fiyat artırarak kendilerinde kalmasını sağlama çabalarını izlemek ve satışa sunulan bazı objelerin tarihi geçmişini dinlemek ilgimi çekmişti. Oysa hızlı tüketen bir toplum olduğumuzun bilincinde, eski eşyalara bu kadar meraklı insanların olduğunu görmek beni şaşırtmadı değil açıkçası. Çünkü eski ya da artık hoşumuza gitmeyen eşyaların atılmasına veya birilerine verilmesine, yerlerine de yeni üretilmiş ürünlerin konulmasına alışmıştık yaşam standartlarımız değiştikçe.
Yıllar önce Yörük olan eşimin ailesindeki genç neslin, evdeki yaşlıların kızmalarına aldırış etmeyerek, ata geleneği olan Yörük kilimlerini makine halısı ile değiştirdiklerine şahit olmuştum. Hatta el emeği göz nuru oldukları için üzülüp satın almıştım birkaç tanesini de. Bir şeyin çok olması ya da eski olması değerini mi düşürüyordu acaba onların gözünde? Ya da bu kilimleri neredeyse yok pahasına toplayıp yerine makine halısı verenlerin, bu işin ticaretini yaptıklarından haberleri mi yoktu ki tüm köyün kültürünü yansıttığı kilimlerini alıp götürmüşlerdi.
***
Aslında mezatı bu yüzden sevdim belki de çünkü onları yeniden sevecek ve değer verecek insanlarla buluşuyor eski eşyalar. Her birinin kendine özgü enerjilerinin olduğunu düşünürsek muhteşem bir şey değil mi bu buluşma?
Yaşama tutunan bu eski eşyaların hepsi aynı derecede şanslı değildi elbette. Yüksek bedelle satışa sunulanların, tarihi geçmişi ve üzerlerinde bunu ispatlayan izleri vardı. Yani her şartta ve artan oranda para kazandırabilecek eşyalardı bunlar. Haliyle alıcılarını heyecanlandırmaları, mezatın hareketlenmesine sebep olmaları ve elden ele dolaşmaları çok doğaldı bu parçaların.
Günlerini ve yerlerini takip etmeye başladığım mezatlarda, beğendiğim ve evimde yer edinmesini isteğim objelere ben de teklif veriyorum artık. Şimdilik sadece alıcıyım kim bilir ilerleyen zamanlarda bu keyfi al-sat yapmaya dönüştürebilirim.
Keyifli bir sosyalleşme olan aynı zamanda da milli ekonomiye katkı sağlayan, eski ya da ikinci el dediğimiz tüm eşyaların, böyle etkinliklerle belki de her mahallede satışa sunuluyor olmasını düşünmek bile mutlu ediyor beni. İstek, niyet, eylem… Neden olmasın ki?
Demet TOK
Şair/Yazar
