Yoksulluk Sınırının Altında
Yoksulluk Sınırının Altında
Yoksulluğu, “yeterli düzeyde maddi kazanca ve yaşam konforunu sağlamak için gerekli olan olanaklara sahip olunmayan durum” olarak basit bir şekilde tanımlayabilirim. Ancak her bir bireyin yoksunluğunu hissettiği değerlerin farklılığı ve gelir dağılımının eşitsizliği karşısında bu genel tanımlamam yetersiz kalabilir. Gerçi genel bir tanımlama yapabilmek için de, bir toplumun ürettiği değerlerden her bir bireyin eşit olarak faydalanabiliyor olması gerekir. Çünkü eşit olmayan gelir dağılımı ile genel değil de ancak bireysel olarak bir değerlendirme yapılabilir. Bu nedenle de gözlemden çok resmi kurum açıklamalarını dikkate almamın daha doğru olacağı düşüncesi ile yakın zamanda açıklanan verileri inceledim.
TÜİK 2022 Mayıs ayı raporunda, “gıda, giyim, konut (kira, elektrik, su, yakıt), ulaşım, eğitim, sağlık ve benzeri ihtiyaçlar için yapılması zorunlu aylık harcamalar” olmak üzere, yoksulluk sınırının on dokuz bin Türk lirasını aştığını açıklamış. Bu sınır değerlerin, “mutlak yoksulluk, göreli yoksulluk ve uluslararası karşılaştırmalarda kullanılan yoksulluk sınırları ile bu sınırların altında kalan ve yoksul olarak nitelenen fert sayıları” ile hesaplandığı bilgisi de verilmiş bu raporda. Yine aynı raporda aynı dönem için, asgari ücretin brüt beş bin Türk lirası ve açlık sınırının da beş bin beş yüz Türk lirası olduğu açıklanmış.
İyi yönetilemeyen para politikasının yarattığı yüksek enflasyonla birlikte hızla değer kaybeden hane halkı gelirinin ve alım gücünün, yoksulluk sınırının altında kaldığını hatta açlık sınırına doğru hızlı bir geçişin olduğunu, resmi açıklama verilerinden, güncel yaşam örneklerinden ve kendi deneyimimden görebiliyorum. Üstelik yaşadığımız bu ekonomik sorunun, sosyolojik ve psikolojik sorunların artmasında da önemli bir etkiye sahip olması karşısında, “ekonomik çöküşün başında mıyız yoksa?” diye de endişeye kapılıyorum.
Demet TOK
Köşe Yazarı
