ZAMAN BULMAK  

“Bir yazar, kafası işlediği,

Düşünceleri sağlam olduğu,

Gözlemleriyle zamanın peşinden gittiği sürece,

Fiziksel çöküntüyü aşar

Ve asla yaşlanmaz.”

                                       -Peride Celal-

Köşe yazıma popüler aşk romanlarıyla tanınan Peride Celal Hanım’ın ( 10 Haziran 1916, Konstantinopolis – 15 Haziran 2013, İstanbul ) sözleriyle giriş yapmak istedim. Eski ismiyle Konstantinopolis’te yani İstanbul’da doğup yine İstanbul’da vefat eden bir kadın yazarımız kendisi. Haziran ayında doğmuş ve yine haziranda gözlerini kapamış, hem de kendi doğum günü haftasında. Yazarımız ilgimi çekti. Benim de 15’ini 16’sına bağlayan gün olan 16 Haziran doğum günümdür, yazarımız da 15 Haziran’da ölmüş. Cumhuriyet’in kurulduğu yıldan bile yaşça büyük olan bir kalem ustasının, cumhuriyet çınarının, öldüğü tarihten yıllar sonra dünyaya gelmişim.  Tanımak isterdim elbette. 2013’ten 2018’ e uzanan beş yıllık süreçte elbet onu yakından tanıyanları olmuştur. Bir kitabı okurken onu yazan ustasıyla konuşmak, sorular hazırlamak, edebî bir röportaj yazısı yapabilmek, bilgisinden istifa etmek, en azından fikir sahibi olmak hoştur.

Gözlemleriyle anılarını bütünleştirir yazar. Seven gözlerinde yaşama pırıltısı canlanır da kalemine alır hemencecik. Okuma denizinde boğulmak istercesine iyilik ve doğruluk aşılar peteğine. Bal arısının ikramını şiirle uğurlar, bir tutam okuma coşkusu sunar insanlığa. “Dünyaya yeniden gelseydim, saniyelerin nabzını tutardım.” demiş Dostoyevski. Boş zaman yoktur, boşalttığımız vakit vardır. Boş vakitler aslında müthiş zaman dilimi ve başarıya imza attığımız vakitlerdir. İnsan kendini yetiştirmeyi ilke edinmeli fikrimce. Boş insanlar, bizi hak etmeyenler ve kendimize değer vermeye değmeyecek insanlar için bir saniyemizi bile harcamamalıyız. İyiliksever hayallerimize cehalet çizgilerini bulaştırmamak en güzelidir.

İnsan boş zamanında, kendini boşlukta hissettiğinde, yeni bir hobi edinmek istediğinde bile yazmaya vakit bulabilir. Gözlerimiz yorgunsa sesli kitap okuma projelerini takip edebiliriz. Kulağımızda kulaklık ile elimizdeki bir öyküyü, bir romanı takip edebiliriz mesela. Sayfalar arasında gezinip parmaklarımızla odunsu kokulara sıcağı sıcağına dokunmak elbette en güzelidir lâkin ortam elvermiyorsa eski bir radyo ile buna çare bulabiliriz. Çok sesli tiyatro çalışmaları, kulaklıkla flaş bellek yahut akıllı telefonumuzdan indirip dinlediğimiz çocuk romanları bile sesli kitap okuma gönüllüleri sayesinde insanlığa gece gündüz hizmet verir. Zaman, çok değerli bir hazinedir ve ikamesi yoktur. Vakit bulmak gerekir sevmeye, okumaya, gezmeye. Vakit ayırmalı en güzel romanlara, kitap raflarında bizi bekleyen eski kitaplara, özlü sözlere. Zamanı değerlendirmek gerek kitapevleri ve okuma meclislerinde. Boş zaman yoktur, onu değerlendirmeyi bilemeyen insan vardır.