"Biz Son Nesiliz"

Büyükşehir Merhaba olarak sanayinin sesi olmaya devam ediyoruz.

Sanayi esnafı ile yaptığımız görüşmelerde usta- çırak ilişkilerini ve yıllarını verdikleri mesleklerinde neler yaşadıkları hakkında konuştuk.

Büyükşehir Merhaba’ya düşüncelerini paylaşan sanayi esnafının dile getirdikleri…

Pala Oto Yıkama sahibi Erkan Pala: İlkokuldan çıktığımdan beri ben sanayini içindeyim. İlk baştan oto kaportacısıydım. Daha sonra oto yıkamacasına çevirdim. 1992 senesinden beri de yeni sanayi sitesindeyiz. Çalışmalarımıza bu şekilde devam ediyoruz. Çıraklık dönemim güzel geçti. O zamanlar çocuktuk. Laf dinlemezdik. Yeri geldiğinde daya da yedik. Ama şimdi öyle bir durum yok. Arda çok büyük fark var. Şimdi her şey bol ve bunun yanında ortam çok rahat. Sevgi saygı çerçevesi içerisinde sanayi esnafı olarak çalışmalarımıza devam ediyoruz.

Emirgün Oto Tamir sahibi Uğur Güneş: Sanayi esnafı olmanın zorlukları da var, güzellikleri de var. Herkes esnaf olabilir ama usta olamaz. Usta olur esnaf olamaz. Esnaflık ve ustalığı aynı anda yürütmek önemlidir. 1985 senesinden beri sanayinin içindeyim. Yeni sanayide 1993 yılından beri varım. Bizim çıraklık dönemimizde çırak çoktu. 7-8 kişi birden çalışıyorduk. En çok çıraklığımızda yakındığımız sıkıntı kalfalardandı. Biz ustalar ile çok görüşemiyorduk. O zamanlar sopa çoktu. Askerlik gibi bir durum. Şimdi çıraklar ustalara karşı çıkıyor ki zaten çırak da yok şimdi. Çırak da biziz, usta da. 34 senedir de bu yerde hizmet veriyorum. Mesleğimi seviyorum. Sevmesem yapamazdım.

Emirgün Oto Tamir çalışanı Serkan Şahin: Burada bakım süresi gelen araçların bakımlarını yapıyoruz. 15 yıldan beri sanayinin içindeyiz. Bizim çıraklık dönemimiz ile şimdiki dönemin arasındaki fark çok fazla. Şimdiki çıraklık daha rahat. Bizim zamanımızda öyle değildi. Zordu. İmkan yoktu. Makine yoktu. Çalışma şartları daha zordu. Eskiden babalarımız ustaların yanında çocuklarımız dursun, bir meslek sahibi olsun diyerekten sanayiye verirlerdi. Ama şimdi tam aksine. Şu an çırak bile yok. Biz son nesilleriz desek yeri var. 8 seneden beri ben Emirgün Oto Tamir’de çalışıyorum. Onun kalfasıyım. İşimi de çok seviyorum.

İnalp Otomotiv sahibi Süleyman İnalp: 30 yıldır sanayinin içindeyim. 1992 yılından beri de burada hizmet veriyorum. Sanayi esnafı olmanın zor yanları da var, güzel yanları da var. Bizler malum küçük esnafız. Eski sanayideki dönemleri de hatırlıyorum. Çocukluğumuzda çıraklık ve kalfalık dönemlerimiz orada geçti. O zamanlar çok daha farklıydı. Sonrasında bir dönem yaşandı. 1995-2000 arası bir dönem. Akabinde tekrardan toparlayıp bu günlere ulaştık. Benim ustam aynı zamanda babamdı. Babam olmasına rağmen dayak yedik. Çünkü burası bir iş ortamı. İş yerine geldiğiniz zaman evlat- baba ilişkisi kalmıyor. Usta- çırak ilişkisi oluyor. Normal çıraklar hangi statüye tabi ise ben de aynı şekildeydim. Herhangi bir ayrıcalığım yoktu. Şimdi bunu yapma şansımız yok. Olmadığı gibi zaten çırak da yok. Bizim de şu anda yanımızda çalıştırdığımız çırağımız yok. Yeni bir nesil yetişmiyor. Burada kaporta ve boya onarımı yapıyoruz. 2005’li yıllara kadar zaten sanayini bir potansiyeli yoktu. 10 yıldır bir canlılık var. Belediyenin yaptığı bir takım çalışmalar var. Bu konuda halen endişelerimiz var. Buraya ilk geldiğimiz zamanlarda 2000 yılına kadar yerleşimci yoktu. Esnaf buraya gelip iş yerini açamadı. Eski iş yerini buraya taşıyanlar vazgeçip geriye dönenler oldu. Çünkü müşteri gelmiyordu. Vatandaş zaten şehirden buraya gelmiyor. Hali hazırda daha eski sanayinin kalıntıları var. Buradaki çalışmalar bizi etkiliyor. Esnaf olarak da biz de ister istemez bu konuda cephe alıyoruz.

Gürol Oto Özel Servis sahibi Gürol Fidan: Sanayide şimdiye kadar bir sorun yaşamadım. 1996 yılından bu yana sanayinin içindeyim. 4 yıldır da dükkan sahibiyim. Sanayi içerisinde gerek esnaf arkadaşlar ile gerek müşterilerim ile şimdiye kadar hiçbir sıkıntım olmadı. Genel olarak bir çırak sıkıntısı yaşanıyor. Ama bazen bu iş veren ile alakalı da olabiliyor. Ben eleman sıkıntısı yaşamadım. Ben de çıraklıktan geldim. Önceden usta- çırak ilişkisi vardı ve şartlar ağır oluyordu. Ben de o durumları yaşadığım için yanımda olan elemanlarım ile beraber abi, kardeş hatta yerine göre arkadaş gibi geçiniyoruz. Asla kötü bir şekilde davranmıyorum, kötü bir söz çıkmıyor ağzımdan onlara karşı. Onlara mesleği bu şekilde öğretmeyi doğru buluyorum. Çünkü bizim zamanımız ile şimdiki zaman arasında her anlamada çok büyük farklılıklar var.

Çalışkan Oto Döşeme Hazır Kılıf sahibi Ruşen Çalışkan: 33 yıldır bu sektörün içindeyim. Senelerimiz geçti. Sanayi içinde bir çırak sıkıntımız var. Aslında bu genel olarak bütün sektörlere yayıldı. Artık eleman yetişmiyor. Yerine göre işler çok yoğun oluyor ama eleman sıkıntısı yaşadığımızdan gelen işleri geri çevirmek zorunda kalıyoruz. Bizim sanayiye geldiğimiz yıllarda ortam çok farklıydı. Usta- çırak ilişkisi vardı. Ama şimdi çırak yok. Bu bence büyük bir sıkıntı. Umarım bunun bir çözümü bulunur. Biz burada 8 kişi çalışıyoruz. Eleman bulsam bir 8 kişiye daha ihtiyacım var.

Özel Röportajlar: Serap Tetik Acar& N.Merve Yılmaz