Zeliha Özay: 22 Yıldır Pazardayım, Bereket Kalmadı
Zeliha Özay: “22 Yıldır Pazardayım, Artık Ne Saygı Kaldı Ne Bereket”
Balıkesir’de 22 yıldır pazarcılık yapan Zeliha Özay, ekonomik sıkıntılar ve değişen alışkanlıklarla birlikte pazar kültürünün yok olma noktasına geldiğini söylüyor. “Eskiden bereket vardı, şimdi saygı da kalmadı,” diyor.
Balıkesir’de 22 yıldır pazarcılık yapan Zeliha Özay, tezgâh başında yaşadıklarını anlatırken hem öfkeli hem üzgün. “Eskiden pazarlar şenlik gibiydi, şimdi rezillik. Kimsenin kimseye saygısı kalmadı,” diyor.
Zeliha Özay’a göre en büyük sorun müşterilerin pazarcıya karşı tutumu: “Gelen sormuyor ‘yiyebilir miyim’ diye, alıp yiyor. Marketlerde, manavlarda böyle bir şey yok. Pazar nasılsa bedava sanıyorlar. Tadına bakmak istiyor ama sormuyor, utanmıyor.”
Balıkesir’de Pazarcı Mustafa: “Mısırın Tadı Eskisi Gibi Değil”Ekonomi
“Eskiden Pazarlar Güzeldi, Şimdi Bitik”
Özay, pazar kültürünün her geçen gün gerilediğini söylüyor: “20 yıl önce pazarlar çok iyiydi. Şimdi herkes gergin. Ne saygı kaldı ne sevgi. Ekonomik dalgalanma en çok pazarda hissediliyor. Marketler bu işi bitirdi. Adım başı market var. Ya pazarları kapatsınlar ya marketleri. Eskiden market mi vardı?”
“Her Gün 1000 Lira Poşet Parası Veriyorum”
Artan maliyetlerin altından kalkamadığını belirten Özay, “Her gün 1000 lira poşet parası veriyorum. Market 50 kuruşa satıyor. Biz koyunca insanlar kızıyor. Pazarcı artık para toplayamıyor. Akşam oluyor, elimizde kalan meyveyle dönüyoruz,” diyor.
Fiyatların da vatandaşın alım gücünü zorladığını vurguluyor: “Mandalina 40–50 lira, muz 80–90 lira. Kim nasıl alsın? İnsanlar geziyor ama almıyor.”
Balıkesirli Esnaf: Kapalı Pazar İstiyoruz, Koşullar ZorluGündem“Pazarcılık Bu Gidişle Biter”
“Pazarcılık kültürü bu şekilde devam etmez. Herkes başka iş bakıyor artık. Eskiden sabahın bereketi olurdu, şimdi akşam parayı toplayamıyoruz. Ne gerek var diyor insanlar, git başka iş yap diyorlar.”
“Zabıta Denetlemiyor, Saygı Kalmadı”
Yaşadığı bir olayı da anlatan Özay, pazarda denetim eksikliğine dikkat çekiyor: “Bir anneyle kız tezgâha geldi. Eşim iki saat elma dizmişti. Çocuk en alttakini çekti, hepsi mazgala düştü. Eşim ‘neden bakmıyorsun çocuğa’ dedi, kadın ‘sen benim çocuğuma bağırma’ diye çıkıştı. Ben yetişip ‘eşim hasta’ dedim. Ama hiç kimse terbiyeyi bilmiyor artık. Zabıtalar gezip uyarmalı. Pazarda hiçbir şeyin tadına kimse bakamaz diye kural koymalı.”
“Eskiden Bereket Vardı, Şimdi Yok”
Zeliha Özay, sözlerini buruk bir cümleyle bitiriyor: “Eskiden bir gülümseme bile yetiyordu. Şimdi herkes sinirli, bereket de saygı da bitti. Pazarcılık böyle giderse kalmaz.”
Kurban Keskin: Mazot, Gübre, Her Şey PahalıGündem
