Nerede O Koronasız Bayramlar
Büyüklerimiz hep derdi ya nerede o eski bayramlar diye.. Hani eskisi gibi bayram telaşlarının olmadığından, harçlıkların öneminden, ikramlardan, ziyaretlerden, bayram sofralarından, samimiyetten bahsederlerdi de bizim yine bir kulağımızdan girer, diğer kulağımızdan çıkardı bu söylenenler. Şimdi öyle bir bir bayram geçirdik ki; bu anlatılanları bırakın, bayramı göremeden geçip giden üç gün geçiverdi ömrümüzden..
Hepimiz evlerimizdeydik. Telefonlarda “Bu bayram da böyle napalım” demekle geçirdik konuşmalarımızı ya da görüntülü aramalarımızı. Aynı evin içinde olanlar bayramlaştık, ona da bayramlaşmak denirse… Doya doya sarılamadan, el öpemeden geçti gitti bu bayram..
Pandemi süreci insanoğluna birçok şeyin kıymetini öğretti. Normal yaşamda basit gibi görünenler bugünlerde aranan değerler oldu. Bayram da bizim değerimizdi. Her ne kadar geçmişe dönük hayıflanmalar yaşasak da hiçbir bayram böyle geçmemişti. Hepimiz bunun şaşkınlığı içerisindeydik. Bu süreç bize Bayramların, paylaşmanın ve kaynaşmanın önemini bir kez daha hatırlattı. Bize de şunu söylemek düşüyor : Nerede o Koronasız Bayramlar…
Yazımı Üstad Abdürrahim Karakoç`un sözleriyle noktalarken, Herkesin geçmiş Ramazan Bayramı`nı kutluyor. Sevgiler selamlar gönderiyorum…
Ana, bu bayram mı? .Aman çok ayıp
Çocukken gördüğüm bayramlar hani?
Mübarek elleri öpüp, koklayıp
Yüzüme sürdüğüm bayramlar hani?
Hani ya o özlem, hani ya o tad?
Ne dışım kaygusuz, ne içim rahat
Haftalar öncesi her gün, her saat
Babamdan sorduğum bayramlar hani?
