Havadan Sudan Bedava Şeker Üreten Fabrikalar
Havadan Sudan Bedava Şeker Üreten Fabrikalar
Her şey bir ışıkla başladı.
Dünyamızdan yaklaşık 150 milyon kilometre uzaklıktaki Güneşten gönderilen ışık, 8 dakika gibi bir sürede mavi gezegenimize ulaştı. Atmosferden süzülerek bir ağacın yeşil yapraklarında parıldadı.
Bu ışığın yapraklara girmesiyle birlikte, sayfalar dolusu formülle izah edilemeyen bir mucize başlar kâğıt gibi incecik yaprakların içinde. Hem de kâğıt gibi incecik yaprakların içinde. Hem de her gün. Hem de yeryüzündeki bütün yeşil yapraklarda.
Bilim insanları, adına FOTOSENTEZ dedikleri bu harika olayın nasıl gerçekleştiğini anlamak için hâlâ araştırmalar yapıyor. Halbuki bitkiler ilk yaratıldıklarından beri bu mucizevi faaliyette kusursuzca çalıştırılıyor. Sanki yeryüzünün sözde en ilkel canlısı bitkilerdeki ilim ve teknoloji biz insanoğlunkinden ileriymişçesine.
Fotosentezle üretilen şekerler, yapraklardan dallara, dallardan çiçeklere ve meyvelere aktarılır durur. Kimi, buğday olur, kimi mısır, kimi elma. Kimi de çayır çimen olur. Sonra onları tavuklar yer yumurta olur, inekler yer süt olur, tavada köfte, ızgarada pirzola olur. Arılar toplar bal olur.
Hücrelerdeki bu şeker üretimi, 1 milimetrenin binde biri kadar olan kloroplast denilen organellerde gerçekleştiriliyor. İnsan yapısı bir şeker fabrikası binlerce kilometrekarelik bir alanda kuruluyor ama bunlar öyle küçüklerdir ki 10 mikronluk bir hücre içerisine bile 40 civarı kloroplast sığabilmektedir.
İşte bu yeşil fabrikacıklarda karbondioksit ve su kullanılarak son derecede hassas ve kompleks işlemler sonucu günlük hayatta şeker dediğimiz karbonhidrat molekülleri yapılıyor.
Bu açıdan bakılırsa insanoğlunun yapmış olduğu şeker fabrikalarına ‘şeker ayırma fabrikası’ demek daha doğru olur. Zira bu fabrikalarda sadece pancar kökünde depolanmış olan şekerin suyunu uçurarak mevcut olan şekeri ayırıyorlar. Yoksa kloroplastlar gibi ışık, su ve karbondioksitten şeker yapan bir fabrika değiller.
İnsan yapısı fabrikalarda üretim esnasında ortaya bir yığın atık madde çıkar. Mesela; fabrika bacalarından zehirli gazlar bırakılır. Göllere, denizlere ve akarsulara zehirli atıklar salınır.
Peki yapraktaki bu şeker fabrikalarında da atık madde çıkar mı dersiniz? Elbette ki çıkar. Ancak endişe etmeyin, bu atık madde hayat kaynağı mis gibi taze oksijendir! Yani Kloroplastlar milyarlarca yıldır temiz enerji ve sıfır atık mantığı ile çalıştırılıyorlar.
Bitkiler, Güneş’in ekonomik ve temiz bir enerji kaynağı olduğunu bilecek bir beyinden de akıldan da yoksun. Bu nedenle Güneş enerjisini kimyasal enerjiye dönüştürebilecek bir sistemi planlamaları da mümkün değil. O halde bu hassas tasarımı yapan; hükmü hem yaprağa hem Dünya’ya hem Güneş’e hem evrene geçendir.
Bizleri Güneş’in ışıkları ile besleyen Rabbimize yapraklar adedince hamd olsun…
