Kokuların Hatıra Defteri: Mandalina ve Portakal

Kokuların Hatıra Defteri: Mandalina ve Portakal

Bazı kokular vardır ki sizi zamanın ötesine taşır. Tek bir solukta çocukluğunuzun kış sabahlarına, sobanın üstünde çıtırdayan portakal kabuklarına, annenizin sesine, evin sıcaklığına dönersiniz. Mandalina ve portakal kokusu, işte tam da böyle bir köprüdür geçmişle bugün arasında.

Kış mevsimi geldiğinde sadece soğuklar değil, bu narenciye kokuları da kaplar evi. Okuldan gelmişsinizdir, elleriniz buz gibi, ama sobanın yanında sizi bekleyen bir tabak portakal ve mandalina vardır. Soyarken ellerinize sinen o ferah koku, avuçlarınızda kalır saatlerce. Bir çocuk için ne büyük mutluluk… Hem tatlı hem ekşi, hem ferahlatıcı hem de huzur verici.

Mandalinanın kokusu biraz daha yaramazdır. Daha neşeli, daha hafif, daha oyunbaz. Portakalınki ise olgundur, derin ve dingin. Mandalina, kahkahadır belki; portakal ise bir iç çekiş, bir huzur.

Kokuların hafızası vardır derler. Bilimsel olarak da kanıtlanmış bu durum, burnumuza gelen her kokunun zihnimizde bir yere kaydolduğunu gösteriyor. Ama ne laboratuvarlar, ne teoriler bu iki narenciyenin kokusunun içimize işleyen o büyüsünü tam olarak açıklayamaz.

Bugün marketten aldığım birkaç portakal ve mandalinayı soyarken, yine çocukluğuma gittim. İlk bisikletim, ilk kar topu, ilk soba yanığı… Hepsi aynı anda, aynı kokuyla geldi aklıma. Zaman dediğimiz şey, belki de bir portakalın kabuğunda gizli.

Kimi kokular sadece burunla değil, kalple alınır. Mandalina ve portakal da işte öyle… Bir mevsimi değil, bir duyguyu, bir geçmişi, bir özlemi temsil ederler. Ve her kış yeniden doğarlar, bizi kendimizle buluşturmak için...

Enes Özkuru