Kul Hakkı ve Sadık Müminler….

“Aranızda birbirinizin mallarını haksız yere yemeyin. İnsanların mallarından bir kısmını bile bile günaha girerek yemek için onları hâkimlere (rüşvet olarak) vermeyin.” Bakara,188
“Ey iman edenler! Hahamlardan ve rahiplerden birçoğu, insanların mallarını haksız yollarla yiyorlar ve Allah’ın yolundan alıkoyuyorlar. Altın ve gümüşü biriktirip gizleyerek onları Allah yolunda harcamayanları elem dolu bir azapla müjdele.”Tevbe,34

“Ey iman edenler! Mallarınızı aranızda batıl yollarla yemeyin. Ancak karşılıklı rıza ile yapılan ticaretle olursa başka. Kendinizi helâk etmeyin. Şüphesiz Allah, size karşı çok merhametlidir.”Nisa,29
Peygamberimiz sav eski ümmetlerden salih iki kişinin kul hakkı konusunda ki halini şöyle anlatır. Bunlardan biri diğerinden bir tarla satın almıştır. Satın alan kişi burayı bir üzüm bağı haline getirmeye karar vermiştir. Üzüm çubukları dikmek için tarlayı kazmaya başlayınca tarlada ağzına kadar dolu bir küp altın bulur. Bu altınları küpüyle beraber tarlayı satın aldığı kişiye götürüp teslim etmek ister;

– Kardeşim ben senden tarlayı alırken bu altınları bilmeden aldım. Sen de eğer tarlanın içinde bu kadar altın olduğunu bilseydin bu fiyata satmazdın. Bu altınlar benim hakkım olamaz, al şu altınlarını, der.
Tarlanın ilk sahibi ise şöyle söyler,

– Ben sana tarlayı satarken içindekiyle sattım ve küpü de bilmiyordum. Şimdi oradan çıkan altınları almaya hakkım yoktur. Bu altınlar senin kısmetinmiş, al, dilediğini yap, der.

Tarlayı alanla satan hakları olmayan bir şeyi alıp da harama düşmekten korktukları için zamanın Nebisine danışmaya karar verirler.

Nebi, meseleyi dinler, her ikisine de hak verir. Sonra bu meselenin en uygun çözümüne karar verir ve şöyle der:

– Sizin çocuklarınız var mı?

Tarlanın yeni sahibi,

– Evet efendim, benim yetişmiş bir oğlum var.

Eski sahibi de,

– Benim de bir kızım var.

Nebi,

– Öyleyse size teklifim şudur; sen oğluna bu adamın kızını al, bu altınları da onlara mehir ve çeyiz olarak harcayın. Sizin gibi takva ehli insanlar birbiriyle dünür olsun. Çocuklarınız da birbiriyle mutlu mesut geçinsin gitsin, ne dersiniz? Bu mal dan ikisi için harcayan ve infak edin der. İki kişi de bunu memnuniyetle kabul ederler.Buhari, Enbiya,54; Müslim, Akdiye,21; İbni Mace,Lukata, 4
Rabbimiz bizlere ve tüm ümmete kul hakkı konusunda böyle hassas olmayı nasip eylesin…