MERHABA

Ne güzel şeydir merhaba.İçtenlik samimiyet vardır merhaba da o zaman selam olsun Merhaba okurlarına…

Bu benim ilk yazım.İlk yazımda ne anlatsam ne ile başlasam diye düşünüp durdum. Eee tabiki de hayatımdan parça ile başlamalıydım Tiyatro… Evet evet yanlış duymadınız hayatımda önemli bir parçadır tiyatro eeee koskoca 8 yılı devirmişiz.Geriye baktım da nereden nereye be kardeşim…

Küçükken taklit yapmayı çok severdim.Evde annemi babamı eğlendirir okulda ise öğretmenlerimi taklit ederek sınıf arkadaşlarımı güldürürdüm. Popstar Bayhan’ın taklidini bile yapardım.Bunlarla insanları güldürmek mutlu ederdi beni. Sahi bu neydi ya ? tiyatronun bir parçası değil miydi taklit ? Bu soruya evet cevabını verdikten sonra gerçekten tiyatroya ilgi duymaya başladım.Okulda sahne gördüğüm zaman çıkıp oynamak gelirdi içimden ve nitekim de ilk sahneme ortaokulda çıktım.Bir izdivaç hikayesinde yaşlı amca olarak buluverdim kendimi.Güzel bir oyundu. Belki de ilk heyecan… Sonra başladık tabi Balıkesir’de tiyatro nerede yapabilirim? Bununla ilgili eğitim alabileceğim bir kurum var mı ? diye soruşturmaya.Lisede rehber öğretmenimin tavsiyesiyle Balıkesir Sanat Merkezi’ni bulduk.Kaydımızı yaptırdık ve artık Cahit Can Tekin bir tiyatro öğrencisiydi.

İlk dersime annemle gittim.Evdeki heyecanım derse girdiğimde de devam etti.O zamanlar çekingen,pasif biriydim.Belki de ilk dönemimde bunu aşmak için uğraşacaktım.Bu kolay olmadı tabi.O yıl kıymetli bir hocanın dersine girme şansına sahip oldum.İlk Hocam Sinema ve Tiyatro Sanatçısı Tümay Torun’du Tümay hocayla çok kısa bir süre beraber olsak ta onun derslerini özlüyor ve o kısa sürede öğrendiklerimi unutmuyorum.Yıl sonunda çıkardığımız tek perde komedi oyun ile ilk kez büyük bir oyunda oynadım.Başrol olmam oyun öncesi heyecandan bacaklarımı titretirken çok da sırıtmayan bir performans geceyi mutlu bitirmeme sebep oldu.Ertesi yıl yine derslere devam ettim o yılın sonunda da bir oyun çıkardık.Böylece ikinci büyük oyunumun da sınavını başarıyla vermiştim.

Sonra sıkıntılı bir rahatsızlık süreci bir dönem tiyatroya ara vermeme neden oldu.Çektiğim sıkıntılar hayattan beni soğutuyor ve sadece bana mutsuzluk veriyordu.Enteresan bir şekilde takıntı rahatsızlığım başladı.Bunun adı Tıpta”Obsesif Kompülsif Bozukluk”imiş.Ciddi bir tedavi süreci,psikiyatri desteği çabalar az da olsa sonuç verdi.Ama bana bunu unutturacak bir şey olmalıydı bu da tiyatrodan başka bir şey olamazdı.Bir yıl aradan sonra yeniden döndüm sahalara derslere girmeye başladım. Tiyatroyla uğraştıkça,ona sarıldıkça iyileşiyordum sanki ve öyle de oldu.Dört yıllık kursiyerlik döneminin ardından Genel Sanat Yönetmenimiz Onur Ayan hocamın isteğiyle BSM Oyuncuları kadrosuna dahil oldum.Artık ana kadrodaydım.İşe dekor taşımak,kurmak,misafirlere yer göstermek ile başladım.Sonra ise oyunlarda teknik görevli olarak çalıştım.Bazen insana önemli fırsatlar gelir işte o da bana geliverdi.O sezon bol oynadığımız gerçekten kaliteli bir metne sahip çocuk oyunlarımızdan birinde baş rolümüz ekipten ayrıldı.Ve oraya dahil olmam Benim için dönüm noktası oldu o gün bu gündür hemen hemen her oyunda rol almaya başladım ve gerçekten aftif tiyatro yapmak beni ciddi anlamda mutlu ediyordu. Tiyatro festivallerine gidiyor,festival kapsamında oyunlar oynuyordum .Tabi ki Onur hocamın ciddi anlamda desteği,bana güvenmesi,benim kendime olan inancımı ve güvenimi arttırıyor ve yoluma umutla bakmama sebep oluyordu. Bende ki emeği büyüktür.
Her kademesini gördüğüm,adeta tabandan geldiğim BSM’ de iki yıldır Tiyatro Bölüm Başkanlığı ve BSM Oyuncuları Ekip Sorumlusu görevini yürütmekteyim.Hayat bazen size fırsatlar sunuyor marifet bunu iyi kullanabilmek te…