GICIKLIĞINA YAZDIM

GICIKLIĞINA YAZDIM

Du bakali ne olcek? Seçime 80 gün var daha diyordum dostlarıma.

Ve son 20 yılda bu ülkede hadi canım o da olmaz ya, ya da bu kadarını kimse yapamaz dediğim pek çok şeyin olduğunu ve yapıldığını FANİ gözlerimle gördüm.

Ve gün geldi gıcıklığına siyaset yapıldığını da gördüm.

Peki mesele gıcıklığına siyaset yapmakta mı yoksa gıcıklığına saçma sapan yapılan ittifakımsılar da mı?

Şu an Türkiye’nin tek ittifakı var o da Cumhur İttifakı.

Aynı yolun aynı soyun yanyanalığına dayandığı için iç kavgalarını aralarında yaşayan hastalıkta ve sağlıkta birbirilerine sahip çıkan ittifak.

Öbür tarafa ne mi oldu?

Birbirileriyle yan yana durmalarının gerekçesini kendileri bile bilmeyen ittifak adı altında çalışmaya çıktıklarında birbirilerinin bıyıklarına, örtülerine, açıklığına, makyajına uyuz olan soyları ayrı sopları ayrı bir kalabalık.

Daha geçen hafta mertçe işlenen siyasi cinayetlerden bahseden ve bu cinayetlerin çoğunun işlenmesinde dahli olan bir kadın siyasetçiden bahsediyoruz.

Kamuoyunda oluşan tepkilere karşı yaptığı açıklamayı düzeltmek için yaptığı açıklama ya bakalım.

“Namertliği huy edinmişler, yol edinmişler birdenbire topa girip büyük bir linç başlattılar. Bu iş Avrupa’dan bile devam etti. Evet bunlar namert. Naz bebeğin katledilmesi namertliktir. Aybüke öğretmenin katledilmesi namertliktir. Fethi Sekin’in katledilmesi namertliktir. Fırat Çakıroğlu’nun katledilmesi namertliktir. Yasin Börü’nün katledilmesi namertliktir. Fırat Çakıroğlu’nun katli namertliktir. Pek çok insan sayabilirim. Yasin Börü’nün katli namertliktir. Türk’üyle, Kürt’üyle ses duyurabilmek için katledilen her bir birey namertçe katledilmiştir.”

Nereden tutsanız dökülüyor saydığı isimlerle bir tarafa hassasiyet sayarken cesetleri sokaklarda sürüklenenlerden, evlatlarının gözü önünde sokakta çürüyen anneden, sokakta tekmelenerek öldürülen gençten örnek saymaması mertlik anlayışını ve ölçüsünü ortaya koyuyor.

Bu akılla bize demokrasi vaat edenler, bu aklın bir tık üstünde neo faşist Ümit Özdağlı’ya kendi ikballeri için bakanlık bağışlayanlar bugün niye ve neye şaşırıyorlar anlamak mümkün değil.

Hiçbir siyasi uğrağı olmayan biz seçimi alalım da gerisi tufan diye siyaset yapanlar bugün yarattıkları tufanın dalgalarının kumunda boğuluyor, ateşinde yanıyor rüzgarında savruluyorlar.

Bu kadar benzemez ile tek sefer ve tek atımlık bir taktiksel (aslında baya bir oportünist) ittifak yaptınız diyelim.

Peki bu ittifak ve siyasi iş birliğine nasıl ömür biçebiliyorsunuz, biçiyorsunuz çünkü eğer siyasi miyop değilseniz yüksek kişisel çıkarlarınız ve hatta gıcığına yürüttüğünüz bir siyaset var demektir.

Meral Akşener de ilginç bir söylemle hiç gereği yokken partisinin doğal hakkı olarak belirlediği adayı “bir gıcıklık daha yapayım” anonsuyla duyurması tuhaf bir tercihti. Bu söylem partisinin ciddiyetine yakışmadı hem de önemli bir siyasi profil olan Turhan Çömez’e “gel bakalım Muharrem” efekti yarattı.

Şimdi birilerinin CHP ye kaybettirmek istiyorlar, Akşener AKP ye yatıyor vb. yazılarını çizilerini görüyorum, sosyal medyada izliyorum, TV ler de görüyorum ve gülüyorum.

Bunun adı pişkinliktir be annem. 20 yıldır size dayatılan, aynı oyunun her başlangıcında yeni kural değişikliğine eyvallah deyip oyun oynamayı kabul edeceksin hart hart   bende bildiğim gibi oynayacam deyince kırt kırt oluyor mu canım.

Bu ülkede AKP muhalifi olan bütün siyasi organizasyonları CHP’yi kalkındırma ve yaşatma vakfı görenler, yöneticilerini kendi müdürleri sananlar (Ki bazıları gerçekten öyle) öyle bir cevapla karşılaşacaklar ki gezegen şaşıracak.

Ülkenin siyasi yaşamını hamam eğlencesine dönüştürenler önce kendilerine bakacaklar.

Kıyıdan kıyıdan gidip kendilerini var etmek üzere oyun kuranlar bugün itibarıyla hazırlık dayaklarını yemeye başladılar.

Siyaseti, ellerinde ki yetkiyi inatlaşma sopası zanneden ve gıcığına siyaset yapanlara inat elbette bizde gıcığına yazacağız gıcığına söyleyeceğiz.