Güneşin Batışı

Tam 49 yıldır Balıkesir’in gökyüzünde güneşin doğuşunu ve batışını fotoğraflıyorum. Her mevsim, her sabah, her akşam aynı ışık ama bambaşka duygularla… Kuzeyin kızı Norveçli Linda da güneşin batışıyla hilal manzarasına hayran kaldı.

Mevsimlerle Değişen Işık

Kış aylarında kızıl bir sessizlikle doğar güneş. Soğuk sabahın içinde insanın içini ısıtır. Bahar geldi mi açık sarı bir umutla doğar; tarlalar uyanır, kuşlar ses verir. Yazınsa kırmızı-sarı bir ateştir, denizlerin üstünde parlayan, göz alan bir büyü… Ve batarken… ah batarken, gökyüzü bir tabloya döner. Kışın pembeye çalar, sonbaharda kırmızıya, sarıya bürünür. Her biri ayrı bir vedadır.

“En Güzel Güneş Nerede Batar?”

Bugünlerde sıkça sorulur: “En güzel güneş nerededir?” Kimi der ki; “En güzel doğuş Nemrut zirvesinde olur.” Kimi de “En güzel batış Cunda Adası’nda izlenir.” Oysa ben bilirim ki, güneşin güzelliği nereden baktığınla değil, ne hissettiğinle ilgilidir.

Sarımsaklı’da Bir Akşam

Geçtiğimiz akşam, Ayvalık Sarımsaklı’da güneşin batışını fotoğrafladım. Güneşin içinde Türk Bayrağı, üstünde bir kuş, bir başka karede ise bir uçak vardı.

Denizin yüzeyinde yakamozlar dans ediyor, ufukta hilal ay yavaşça beliriyordu. Dağların kızıllığı, denizin mavisiyle karışıyor, gökyüzü sessizce bir tabloya dönüşüyordu.

Her Karede Bir Anlam

O an anladım ki, fotoğrafı güzel yapan yer değil; içinde taşıdığı anlam, simgeler ve duygulardır. Bir karede bayrak varsa, özgürlük vardır. Bir kuş varsa, umut vardır. Bir yakamoz varsa, hayatın devam ettiğinin ışığı vardır.

Bin Kelimenin Yerine Bir Kare

Fotoğraf çekerken önemli olan nereden çektiğin değildir. Önemli olan, o karede neleri yakalayabildiğindir. Çünkü bazen bir kare, bin kelimenin anlatamadığını söyler.

Her Batışta Aynı His

Ve güneş her akşam batarken, ben her defasında aynı şeyi hissederim: Bir gün daha bitti… Ama bir güzellik daha kaldı elimde.

49 yıldır güneşin izinde…