Bu Rüzgar, Meclise İter

BU RÜZGAR, MECLİSE İTER

Geçtiğimiz hafta sonu Balıkesir AK Parti İl Başkanlığı, kendisi adına ilk önemli toplantısında basının ve partililerinin huzuruna çıktı. Genişletilmiş İl Danışma Toplantısına; Genel Başkan Yardımcısı ve Teşkilat Başkanı Mustafa Ataş,Teşkilat Başkan Yardımcısı ve Bölge Koordinatörü Harun Karaca, İl Koordinatörü Gökhan Sarıçam, MKYK Üyesi –Milletvekili Ali Aydınlıoğlu, Milletvekili Sema Kırcı, Milletvekili Kasım Bostan, Büyükşehir Belediye Başkan Vekili İsmail Çoban, eski vekilller İsmail Özgün Cemal Öztaylan, Ali Osman Sali, Ayşe Akbaş eski il-ilçe başkanları, ilçe belediye başkanları, eski-yeni kadın-gençlik kolları, mahalle başkanları gibi generalden er-erbaşa kadar partili kadrolar katıldı. Olması gerekip orada bişekilde olmayanlar, belki de olamayanlarda vardı ama benim konum o değil.

Bu kadar kalabalığın arasında benim dikkatimi çeken en önemli şey, en az 30-40 saniye birisinin çılgınca alkışlanıp desteklenmesiydi. Dışa vuran bir sevgi seli gibi, “Gönüllerdesin yine gel” der gibi bir şeydi bu. Sonra bu ıslıklı, sesli, alkışlı sevgi seline, elini göğsüne götürüp selamlama vardı ki, bu konuda da bir şeyler söylemek gerek. Salonda, vekil, başkan gibi üst düzey temsilciler anons edilerek onore edilirken, ismi okunan kişi de ayağa kalkıp kendisine alkışla karşılık verenleri selamlıyordu o an. İşte bu selamlama da bile acemiler ustalar vardı. Acemilere örnek verip kimseyi kırmak değil niyetim ama ustalardan bir tane örnekleyeyim, Cemal Öztaylan. İşte o ustalardan birisi gibiydi, çılgınca desteklenen genç adam.

İnanın 2015 seçim dönemi öncesine kadar ben tanımıyordum. İnanıyorum ki, Balıkesirlilerin büyük çoğunluğu da tanımıyordu. İlk defa Şubat 2015’de teşkilatları gezerken gördüm. Sonra sanırım temayülde kendisini kabul ettirmiş, sevdirmeyi başarmış olacak, Haziran seçimlerinde 8.sırada yer aldı. Türkiye’de en çok oyu alan, yıllardır iktidar olan bir parti de olsa, bildiğin son sıra işte, seçilememesi en garanti yer yani. Ama Allah var, sahadaydı. Uçtan uca Balıkesir’i dolaştığına tanıklık ettim. Dolaşırken mütevaziliğine, insana dokunuşlarına şahit oldum. Öyle, son sıradayım diye afra tafra yapıp, havlu atanlardan olmadı, karınca misali çalıştı.

Sonra 1 Kasım’ı yaşadık, bu kez 3 basamak yükselip ilk 5’e, yani sırat köprüsüne çıktı. Olabilir miydi, zorda olsa evet ama yine olmadı. Ve beklendiği gibi gönlünce bir kuruma yerleşip Balıkesir’in siyaset meydanından uzaklaştı.

Değil işte uzaklaşmadı, aksine safları daha da sıklaştırdı.

Düğün, cenaze, açılış ne zaman nereye davet aldıysa gitti. Temas etti, sohbet etti, arayı soğutmadı. Vekil olamadı ama temas ettiği insanlar O’na gönüllerin vekilinden fazlasını yükledi. İş istedi, aş istedi, yol istedi. Vekil değildi, üstesinden gelemezdi ama kimseyi kırmamak için hayır diyemedi, aracı oldu, ricacı oldu, kapıcı oldu nihayetinde gönül adamı oldu.

İşte o salonda olan birkaç bin partilinin Mustafa Canbey için dinmeyen ıslıkları, alkışları bundandı. Kimse alınıp darılmasın ama eski yeni bir sürü vekilin içinde, onlara sıradanken Canbey için bu sevgi patlaması, doğal gelişen bu dışa yansıma başka türlü okunamaz. Ben o 30-40 saniyelik anın fotoğrafını şöyle yorumluyorum: Bu rüzgar adamı meclise iter.

Aslında Büyükşehir Belediye Başkanlığı’na yakıştıranlar var ama hani bizde bir deyim var “Yiğit düştüğü yerden kalkar” diye, bence Canbey’e de bu yakışır. Siyasette 2 yıl uzun zaman. Her ne kadar erken seçim olacağı kanaatini taşıyanlardan olsam da reel tarih belli 2019. Mustafa Canbey 2015 de sıradan ama bugünlerde artık marka haline gelen ismini temiz ve güvenilir tutarsa, Balıkesir’in ilk ikisinde bu ismi görmek sürpriz olmaz. Genel merkez misafirleri de bu ilgiyi not almıştır zaten.