Eyvallah’ın Derin Anlamı ve Hayata Yansıması
Yusuf Akpınar
Tüm YazılarıEyvallah’ın Derin Anlamı ve Hayata Yansıması
Bazı kelimeler vardır, ağızdan bir çırpıda çıkıverir ama ardında koca bir hikâye saklar.
“Eyvallah” da işte onlardan biri. Günümüzde, teşekkür ederken, vedalaşırken ya da bir durumu kabullenirken dilimizden düşmeyen bu kelimenin kökenine indiğimizde bambaşka bir dünyayla karşılaşıyoruz.
“Eyvallah”, Arapça kökenli bir kelime. Aslı, “iy” ve “vallahi” kelimelerinin birleşiminden geliyor. “İy” Arapçada “evet” anlamına gelirken, “vallahi” ise “Allah’a yemin olsun” demek. Yani kabaca çevirirsek, “Evet, vallahi” gibi bir anlam taşıyor. Ama zamanla bu ifade, Türkçede farklı bir ruh kazanmış.
Eskiden, tasavvuf ehli bu kelimeyi sıkça kullanırmış. “Eyvallah” demek, sadece bir teşekkür değil, Hakk’a teslimiyetin bir göstergesiymiş. Ne yaşarsan yaşa, başına ne gelirse gelsin, “Bu da Allah’tan, eyvallah” deyip kabullenmek.
Günümüzde ise sohbetlerde, “Eyvallah, kardeşim” diyerek teşekkür ediyoruz. Bir durumu kabullenirken, “Eyvallah, olur böyle şeyler” deyiveriyoruz. Vedalaşırken de “Haydi eyvallah” ile işi bitiriyoruz. Sanki her derde deva bir kelime.
Ama bir de tersine bir anlamı var: “Eyvallah etmemek.” Bu da kimseye boyun eğmemek, kendi bildiğinden şaşmamak demek. Bu haliyle kelime, bize biraz asi bir yanını da gösteriyor. Yani sadece teslimiyeti değil, direnişi de içinde barındırıyor.
Eyvallah, sadece bir kelime değil; kültürümüzün, inancımızın, hayata bakışımızın kısa ve öz bir özeti. Teşekkür etmenin zarif hali, Hakk’a teslimiyetin ifadesi, vedanın huzurlu bir notası…
Bugün sizlerle paylaşmak istediklerim bu kadar, hepinize sağlıklı günler diliyorum.
Yeni Bir Felaket Mi Bekliyoruz?
