Empati kurak yeterli mi? İletişim kurarken, sadece kendimizi ifade etmeye çalışıyor, kendi düşüncelerimize ve kendi anlayış biçimimize uyarak aynı zamanda karşımızda ki kişinin nasıl bir durumda olduğunu bilmiyoruz. Günümüzde her gün insanlar biraz daha duyarlı hale gelse, yapabileceğimiz basit ama buna rağmen kimilerinin yapmaya tenezzül etmediğini bilmek, toplumu da etkileyebilir. Cidden bir şeyleri değiştirebiliriz, Empati kurmak yeterli olmayabilir ya da yapmıyor olabilirsiniz, o halde düşünerek hareket etmek yeterli olabilir. Yaklaşık birkaç gün öncesine kadar bir felsefe kitabında, düşünce gücünün ne kadar önemli olduğunu anlatıyordu. Düşünmek hayatımızın öncesinde nasıl yer aldıysa geri kalanında da önemli bir faktör olmaya devam edecek.
Düşünce bizi yönetiyor olabilir mi? Eğer yaptığımız şeyler iyi yahut kötüyse bunu düşüncelerimizin bir parçası olduğunu elbette ki biliyoruzdur. Peki, bilincinde olmadan yaptığımız çoğu şey düşüncesizce yaptığımız bir şey midir? Yardımsever olan bir genç bana hayatta insanları mutlu etmenin ve onlara yardım etmenin kendini rahatlattığını ve daha iyi bir ruh halini taşıdığını söylemişti. Küçüklüğünden beri öyle olduğunu söyledi. Yaptığı iyiliklerin karşılığını beklemeden ama düşünceli bir şekilde hareket ediyordu. Çoğu kişi iyiliğinin bir karşılığını bekler yahut bir iltifat edildiğinde karşılığını alma beklentisinde olur. Nedeni ve bilimsel bir gerçekliğini ne kadar doğru olup olmadığını bilmediğim için sadece etrafımda yeterince örneklerden ve gözlemlerden yararlanarak birkaç sözlü kanıt ile bunu açıklayabiliyorum. İnsan, düşünce ve empati, düşündünüz mü siz bu konu hakkında ne yapıyorsunuz? Ya da ne yapacaksınız? Unutmayın, ileride veya şu an yaptığınız iyiliklerin size bir dönüşü olsa da olmasa da insan sürekli kendini dönüp dolaşıp aynı konunun içinde bulmaya çok müsait.Nursima Akyürek
