Boş Vermişliğin Altın Çağı: "İgnorizm"

Boş Vermişliğin Altın Çağı: “İgnorizm”

Hani şu meşhur söz vardır ya: “Cahillik mutluluktur.”

Öyle görünüyor ki, bu söz hiçbir zaman bugünkü kadar gerçek olmamıştı. Bilgiye ulaşmanın saniyeler sürdüğü bir çağda, ironik bir şekilde, bilmek yerine umursamamak daha popüler hale geldi. Bilgisizlik artık sadece bir eksiklik değil, bilinçli bir tercih. İşte bu tercihe, yani görmezden gelerek cehaleti benimsemeye “İgnorizm” diyebiliriz. Ki İngilizce hali ile “ignorant is bliss” cümlesi kendi içinde farklı anlamlar barındırıyor. İngilizceye Latinceden geçmiş olan “İgnorant” kelimesinin umursamazlık manası da bulunuyor. Belki de kast edilen şey şuydu: “umursamamak mutluluktur”

Bilginin Ayaklar Altına Düşüşü

Eskiden bilgi bir ayrıcalıktı. Bilgi sahibi olmak, insanı toplumda öne çıkaran bir şeydi. Şimdi ise bir tıkla her şey önümüzde. Ama sorun şu ki, bilgiye ulaşmak kolaylaştıkça kıymeti azaldı. Değerli bir taş düşünün, doğada az bulunuyorsa kıymetlidir. Ama her yerde karşınıza çıkarsa, kimse dönüp bakmaz. İşte bilgi de öyle… Artık herkes her konuda birkaç cümlelik bilgiye sahip, ama o bilginin ne anlama geldiğini, nasıl kullanılması gerektiğini kimse umursamıyor.

Bir de işin şu tarafı var: Bilgi, eskisi gibi hayatımızı kolaylaştıran bir şey değil. Bugün ne kadar çok şey bilirsek, o kadar fazla endişe duyar hale geliyoruz. Ekonomiyi bilmek cüzdanımıza derman olmuyor, sağlık alanındaki gelişmeleri takip etmek hastalıkları önlemiyor, dünyadaki sorunları anlamak onları çözmeye yetmiyor. Haliyle, insanlar da “Boş ver, dünyanın yükünü ben mi taşıyacağım?” deyip rahatına bakıyor.

Dünyayı Sen mi Kurtaracaksın?

“Dünyayı sen mi kurtaracaksın?” cümlesini duymayan yoktur. İşte bu cümle, Ignorizm’in en kısa özeti. Artık insanlar sadece kendi konfor alanlarına odaklanıyor. Politikayla ilgilenmek yerine dizilere kaçıyor, ekonomik krizleri takip etmek yerine sosyal medyada komik videolar izliyor. Çünkü gerçeklerle yüzleşmek yerine kafayı başka şeylerle doldurmak daha kolay.

Tabii bunda insanların yaşadığı hayal kırıklıklarının da payı büyük. Yıllarca idealist olup dünyayı değiştirmeye çalışanların çoğu, sonunda yorulup pes etti. Değiştiremeyeceğini fark edenler, kendini eğlenceye, gündelik kaygılara, yüzeysel konulara verdi. Sistem dediğimiz büyük çark, bireyi o kadar ezdi ki, insanlar en sonunda “Kayış gevşedi, boş ver gitsin.” noktasına geldi.

Son Durak: Daha Büyük Bir Umursamazlık mı?

Peki bu işin sonu nereye varacak? Büyük ihtimalle daha fazla umursamazlığa. Bilgiye değer verilmedikçe, bireysel ve toplumsal körlük derinleşecek. Ancak tarih gösteriyor ki, bu tür dönemlerin ardından bir uyanış gelir. Belki de Ignorizm’in zirve yaptığı bir noktada, bilgi yeniden kıymete binecek ve insanlar “Acaba bazı şeyleri cidden bilmemiz gerekiyor mu?” diye düşünmeye başlayacak.

Ama şimdilik? Şimdilik boş vermişliğin altın çağında yaşıyoruz. Bilgi elimizin altında ama kimse almak istemiyor. Çünkü Ignorizm, zamanın ruhu haline geldi.

Günün Kelimesi: Cehalet

Bu kelime, Arapça “chl” kökünden gelen “جهالة” (cahāla(t)) kelimesinden türemiştir. Anlamı “bilmeme, habersiz olma” demektir. Bu kelimenin kökü, “جهل” (cahala) fiilidir ve anlamı “bilmemek”tir.

Bugün sizlerle paylaşmak istediklerim bu kadar,hepinize sağlıklı günler diliyor.

Yusuf Emir Akpınar

Bilgi Ağacını Diktik Mi?