Bu Komşularımız...
Bu Komşularımız…
Bismillâhirrahmanirrahim
“Allâh’a ibadet edin ve O’na hiçbir şeyi ortak koşmayın. Anaya, babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yanınızdaki arkadaşa, yolcuya ve mâliki bulunduğunuz kimselere iyi davranın. Allah kendini beğenen ve böbürlenip duran kimseyi asla sevmez.” (Nisâ,36)
Peygamberimiz sav zaman zaman Medine-i Münevvere’ de komşularını ziyaret eder. İkramlarını kabul ediyor ve onlara dua ederdi
Sahabeden Kays ra rivayet ettiği bir hadise göre Peygamberimiz sav,
«Allâhım! Sa’d bin Ubâde’nin âilesine rahmet ve bereket ihsân eyle!» diye duâ etti.
Daha sonra ikrâm ettiğimiz yemekten biraz yedi. Dönmek isteyince babam sırtında kadife örtü bulunan bir merkep getirdi ve bana,

“ Kays! Resûlullâh sav’e arkadaşlık et!” dedi. Ben de Efendimiz sav ile birlikte yola çıktım.”Peygamberimiz sav,«Gel sen de bin!» dedi. Ben çekindim.Peygamberimiz sav tekrar,«Ya bin ya da (yorulma) geri dön!» dedi. Ben de geri döndüm.” (Ebû Dâvûd, Edeb, 127-128)Başka bir hadîste ise Peygamberimiz sav’in Ensâr’dan bir âileyi ziyâret ettiği, evlerinde yemek yediği, namaz kıldığı ve kendilerine dua ettiği haber verilmiştir. (Buhârî, Edeb, 65)
Peygamberimiz sav, komşuluk hakkıda şöyle buyurmuştur,
“Cebrâil, komşu hakkı üzerinde o kadar önemle durdu ki, neredeyse komşuyu komşuya mirasçı yapacak sandım” buyrulmuştur .(Buhârî, “Edeb”, 28; Müslim, “Birr”, 140, 141). “Allah katında en hayırlı komşunun, komşularına en çok iyilik eden kimse olduğu” bildirilmiştir .(Tirmizî, “Birr”, 28)
Yine komşuların, “en yakın olanlardan başlamak üzere birbiriyle hediyeleşmeleri de tavsiye edilmektedir.” (Buhârî, “Şüf‘a”, 23; “Hibe”, 16)
Resûl-i Ekrem Efendimiz sav ümmetine komşularından hasta ve din kardeşlerini ziyâret etmelerini emrederdi. Bir hadîste şöyle buyurmuştur,
“Kim Allâh için bir hastayı veya bir Müslüman kardeşini ziyâret ederse, bir münâdî ona şöyle seslenir; «Ne güzel ve ne hoş bir amel işledin. Bunu yapmakla senin yürüyüşünün ecri de güzel oldu ve cennette kendine bir yer hazırladın!»” denir. (Tirmizî, Birr, 64)
Ziyâretler, herhangi bir menfaat için değil, sadece Hz. Allâh cc rızası için yapılmalıdır. Hz Allâh cc hâlis niyetle ziyârette bulunanları sevdiğini bildirmiştir. Bir kudsî hadiste şöyle buyrulmuştur,
“Benim rızâm için birbirlerini sevenlere, benim rızâm için bolca infâk edenlere, birbirlerini sevmede samîmî davranan sâdıklara, akraba ve dost ilişkilerini kesmeyenlere veya birbirlerini ziyâret edenlere sevgim hak olmuştur.” (Ahmed b.Hanbel, Müsned, V, 229)
Ayrıca, hasta ziyâreti konusunda müslim, gayr-i müslim, tanıdık tanımadık, yakın komşu ve uzak komşu arasında ayrım gözetilmemelidir. Nitekim Peygamberimiz sav hasta olan bir yahûdi çocuğu ziyâret etmiş ve Müslüman olmasına vesîle olmuştur. (Buhârî, Cenâiz, 80)
Rabbimiz bizlere ve tüm inananlara günlük ve sosyal hayatımızda Peygamberimiz sav’e uymayı nasip eylesin …