Dua Ruhun Gıdasıdır

      “Müzik, ruhun gıdasıdır.” denilir hep. Müzik gibi dua da ruhun gıdasıdır. Su gibi temel ihtiyaçtır dua. Kul ile yaratan arasında gizli bir şifre misalidir dua. Yağmur yağdığı zaman, gecenin ortasında, yolculuk esnasında ve secde anında yapılan dualar ne mübarektir. Aciz kulun yakarışını simgeler iki dudak arasında gezinen kelimeler. Yüce yaratıcıya olan şükrün edasıdır, erdemli oluşun manasıdır içten bir dua. “Allah senden razı olsun.” derken bile tebessüm yudumlar, karşımızdaki canın göz bebeklerinde buluşur bir çift söz.

Müzik, edebiyat, şükür, güler yüz, iyilik, sevgi, içtenlik, ilim, barış, kardeşlik el ele verir de hepsi dua çemberinde buluşurlar. Rabbimize hakkıyla itaat etmenin, kul hakkına dikkat etmenin, gıybetten uzak durmanın, ana babaya iyi davranmanın mükâfatı büyüktür elbet. Ruhumuza gıda olur her dua, secdeye varan yüzler nur olur o esnada. Bir duaya yer verelim:

“Ya Rab! Ne ola halim, kabre vardığım gece

İyi olmazsa amelim, kabre vardığım gece!

Ya Rab! Yandırma, günahlara bandırma

Işığımı söndürme, kabre vardığım gece!”

                               ( Yunus Emre )

Yunus Emre’nin, Mevlana’nın, peygamberlerimizin dualarından nasipleniriz çoğu zaman. Kimi vakit bir karıncanın duasında kanatlanır insan kalbi. Kuş gibi hafifler günah yükünden arındıkça tüm bedenler. Duadır ruhumuza gıda olan, duadır çığlığımıza ilâç olan. Müzik ruhun gıdasıysa dua da kalbin baş tacıdır vesselam. Dua, ruhun gıdasıdır her zaman. Dua ile yıkanan bol gıdalı bir ruhunuz, iyilikle parlayan yıllarınız var olsun.