Köşe Yazıları

ÖLÜMÜN KÜÇÜK KARDEŞİDİR UYKU

Ölümün küçük kardeşidir uyku. Ölüm ve uyku… Ah o uyuyup da hiç uyanamamaktan koktuğumuz kâbuslu geceler, yarınları görememekten yana endişelenen yürekler! Üç günlük dünya der, yine de tembelliğinden ve uykucu yaşamından fedakârlık edemez çoğu âdemoğlu. Öğlene dek, ikindi vaktine kadar miskin miskin uyumak ruha işkence verir. Beden köle misali, beyinse zindandadır. Ölümle barışık olmalı her insan. Elvan elvan kokan tenimizde, ruhumuzda, kalbimizde, bedenimizde tembelliğe yer vermemek gerek.

Ölümün kardeşidir uyku. İki kapılı bir handa yolcuyuz, fani dünyada geçici bir yolcuyuz, gidiş bileti olup da dönüş bileti asla olmayan o sonsuz yaşamın yolcularıyız ve her birimiz ölümü tadacak olan canlılarız. Her canlı ölümü tadacak, her can bu bedenin kendisine bir emanet olduğunu anlayacaktır. Gözlerimi güzelliklere açmalıyım ki gözüm bana emanet, ellerimi haramdan sakınmalıyım ki ellerim de emanet, kulaklarımı gıybetten korumalıyım ki onlar emanet, iki kulak bir ağızla iki dinleyip bir söylemeliyim ki dilimdeki sözcüklerim bana emanet, bu ten bana emanet. Kalbimiz bile pilli bir oyuncak misali, gün gelecek pilimiz bitip nefesimiz tık ettiğinde o emanetlerimizle ebedî âleme yol alacağız. Cennet nasıldır bilemeyiz, gidip de dönen ve bizlere hiç anlatan olmadı. Hak etmek zor olsa gerek o mübarek mekânı. Zaman varken mutlu etmeli insanları, hayır işleriyle cennete tırmanmalı her daim.

Gün gelecek sonsuzluk uykusunu yudumlayacak insanlık. Ölümün kardeşi, komşusu, ikizi olacak o uyku. Ruh bedenden ayrılınca, kafamız tabuta tak diye çarpınca “Ben öldüm!” diyecek insanoğlu ve kendi cenazesini öteki dünyadan bir tek o görebilecek belki de. Her canlı ölümü tadacaktır elbet. Ölüm meleğimiz Azrail aleyhisselâm aslında o kadar da kötü bir melek değil. Dört büyük melek, yaratanın emrine uyarak işini aşkla yaparmış. İnsanların canını almakla görevlendirilen Azrail, iyi insanların ruhunu usulca alırken o zatımız etrafına tebessüm edermiş. Siz hiç ölürken tebessüm ederek, nur yüzüyle can acısı çekmeden ölen bir insan gördünüz mü? Böyle mübarek bir olaya şahit oldunuz mu? İşte buna en güzel örnektir yeryüzünün son peygamberi, gül kokulu Hazreti Muhammed. Uyku, ölümün küçük kardeşi ve miskinlikten uyanışa tırmanışın anahtarı olsa gerek. Tembellikten, şeytandan, kul hakkı yemekten, yalandan, kötü kalpli kullarından sana sığınıyorum Allah’ım!

 

ELİF YAVAŞ

23 Ağustos 2020 – Pazar

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu