Tutku
Tutku
Ne güzeldir nefes nefese kalınan kelimelerin gamzesinde yuvalanmak. Yuvasız kuşlar misali yitik düşlerin güvercin çığlığına tutunur hatıralar. Hatırlanmak uğruna anımsamaya yakın durur bembeyaz sayfalar. Bir damla suda mest oluruz kimi zaman. Edebiyat ikliminin serin düşlerine yol alan güzel hatıralar nefes nefese kalır bir anda. Kimi zaman bir masalın tam ortasındaki o devasa ejderha, kimi zaman bir aşk filminin seyircisi, kimi zaman da ölümsüz bir şarkının sözleri oluveririz. Aslında her birimiz şu hayat senaryosunun kanlı canlı oyuncularıyız ne de olsa. Bunu inkâr etmemek gerek.
Muhtevası geniş olan uçsuz bucaksız hayallerin düş iklimine kaptan oluruz da deryası olur gönül mürekkebimiz. Ömer Seyfettin’in öykülerine, Kemalettin Tuğcu’nun çocuk kitaplarına, Türk Sanat Müziği sanatçımız Zeki Müren’in bestelerine, Orhan Kemal’in romanlarına, Yunus Emre’nin ilahilerine, peygamber efendimizin (s.a.v.) sünnetlerine uzanırız edep çerçevesinde. Okuma ve yazma tutkusu insanoğlunu alıp sürükler başka dünyalara, diyar diyar dolaştırır aşk feneriyle. Bir içimlik sevdanın yoldaşı olur hayaller, edep kaleminin mührünü yudumlar diller. Güzeldir bir kalbin içinde nefeslenebilmek. Ve her daim okuyup yazma tutkusunun heyecanında çırpınmak gerek.
