Muhalefet neden nöbette yoktu?…
Türkiye darbeler ülkesidir. Her 10 yılda bir ordu ‘demokrasi’ vaadiyle darbe yapar. Son 20 yılda darbeler direk tankları görmeden muhtıralar yoluyla yapıldı.
Genel Kurmay başkanları, kuvvet komutanlarıyla açıklamalarda bulundu, siyasi iktidarlara mesajlar verdi. Ülke halkı buna alışkındı. Takii 2016 yılındaki darbe girişimine kadar.
Aralarında generallerinde bulunduğu birçoğu alt rütbeli asker tarafından yapılmak istendi darbe. İstanbul ve Ankara’da başladı kalkışma. Askerler köprüleri, yolları kapadı. Ama Türkiye artık eski Türkiye değildi. Darbe girişiminde bulunanlar vatandaşların eskiden olduğu gibi evlerinde oturarak, sürecin tamamlanmasını bekleyeceğini sandı. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan başta olmak üzere, üst düzey siyasetçiler ve bürokratların çağrısı ile vatandaşlar sokağa döküldü. 251 can verildi bu kalkışmada. Sadece 251 eve ateş düşmedi, milyonlarca eve ateş düştü, anneler ağladı, kardeşler gözyaşı döktü.
Önceki akşamda bu kalkışmaya karşı kazanılan zaferin, demokrasi zaferinin yıldönümüydü. Hem hüzün hem sevinç vardı gözlerde. Kalkışmada yaşamını yitiren şehitler anıldı. Demokrasi zaferi kutlandı. Siyasi partilerde geldi bu zafer kutlamasına. Vali’de, Garnizon Komutanı da. Bi muhafet eksikti. Alanda sadece AK Parti, MHP ve BBP’nin il başkanlarının isimleri seslendi. MHP hariç hepsi halka seslendi. Gözler CHP’yi ve Balıkesir’de iyi bir oy oranı ile milletvekili çıkartan İYİ Parti’yi aradı. Hiçbiri yoktu. Belki de başka yerde kutladılar demokrasi zaferini bilemiyoruz. Ama orada olmaları gerekirdi. Onlara oy verenlerde oradaydı çünkü.
Alanda sadece AK Parti, MHP ve BBP’yi destekleyenler yoktu. Her siyasi görüşten, inançtan ve etkin kökenden insanlar vardı. Muhalefet burada alanı boş bıraktı. İyi yapmadı. Hem gelecek, hem de vatandaşların gözlerindeki bakış açısı nedeniyle. Sonuçta meclis bombalanır ve ateşe verilirken muhalefet milletvekilleri de oradaydı. Başarılı olsaydı onlarda stadyumlara toplanacak, sorgulanacak belki de demir parmaklıklar ardına atılacaktı.
Belki de Türkiye’de muhalefet, özellikle de sol bundan kaybediyor. Halka inemiyor, genel görüşün yanında yeralamıyor.
Umarız Türkiye bundan sonra böyle zamanlar yaşamaz. Artık demokrasi zamanı.
