Uyanış
Uyanış
Ezanla uyanış, güne başlamanın en canlı örneğidir. Ezan ruhun Leyla’sıdır, dua da kalbimizin Mecnun’u olsa gerek. Aslı ile Kerem’in unutulmaz aşkı misali secdede kalan âdemoğlu da Rabbini hiç unutmaz. Uyandın uy/a/namadın, nefes aldın ver/e/medin, sağlıklıyken ansızın hastasın; işte böylesine tezatlarla dolu ve karmaşadır şu fani dünya.
Bazen silkelenip uyanmak, alışkanlıkların üstünü çizip sil baştan yaşamak gerek. Uyanış, diriliş, yeniden doğuş iyidir. Sizi dar günlerinizde arayıp sormayan insanları da telefon rehberinizden yahut eskimiş ajandanızdan silmek, sırf insan olduğundan Allah’ın selâmını alıp vererek gereken kişiye noktayı koymak psikolojimizi çok rahatlatır. Okul öncesi çocukluğumdan beri iki arkadaşım bana üniversite mezuniyetimizden bugüne hep yetmiştir mesela. Bir ya da iki arkadaş kâfi, zamanla dost dediğiniz o insan sağlam bir karakterse o eli sımsıkı tutmak gerek. Yüzlerce arkadaşınız olabilir, milyonlarca takipçiniz vardır sanal medya hesabınızda. Ama bir başınız ağrısa, iflas etseniz, kaza yapsanız o kalabalık gürültünün kaçı başucunuzda? Ara sıra irkilip insanları denemek, bazı alışkanlıkları sil baştan temizlemek, gereksizleri hayatımızdan atmak harika sonuçlar verir. Sağlıklı yaşam ve iyi bir psikoloji için kafamıza tokadan başka bir şey takmamak olayı budur.
