Aklım Çıkıyor
Elif Yavaş
Tüm Yazıları“Aslında kocamın ölümünden sonra yaşam benim için anlamsız ve gereksiz hale gelmişti. Yirmi üç yıl boyunca her anımı, her düşüncemi paylaştığım kocam ölmüştü, çocuklarımın bana ihtiyacı yoktu, karamsarlığım ve melankolimle onların gençliğini zedelemekten korkuyordum, kendim için de artık ne bir şey istiyor ne de bir şey arzuluyordum. …”
[ STEFAN ZWEIG’ – “BİR KADININ YAŞAMINDAN YİRMİ DÖRT SAAT” adlı eseri. (Özgün Adı: “VIERUNDZWANZIG STUNDEN AUS DEM LEBEN EINER FRAU”), Sayfa Numarası: 16-17 / Almanca Aslından Çeviren: Mahmure KAHRAMAN. ‘TÜRKİYE İŞ BANKASI KÜLTÜR YAYINLARI’ ]
Bazı kitaplar, filmler, gezilip görülen mekânlar, hatıralık eşyalar, özlü sözler öyle bir etki altına alır ki aklınız çıkar sanırsınız. Cemal Safi’nin “Aklım Çıkıyor” başlıklı ünlü şiirinin mısraları misali yaşanmışlıklarınız olur. Bir kitap, bir kalem, bir insan hayatımızı değiştirebilir. Bir talebe, bir muallim, bir kalem de aynıdır ve dağlık mektepsiz köyleri bile bu muhteşem üçlü ilimle donatır. Aklımız çıkacak olur ansızın yaşanan sürprizlerle, akıl aynı yerdedir fakat bambaşka hayallere sürükler. Bir kadının yaşamından yirmi dört saat, bir erkeğin günlüğünden bir yıl, bir âşığın dilinden aktarılan anılardan bir asır nasıl da yazar-şair yapar insanı.
Aklım çıkıyor ansızın çekip gideceksin diye, aklım çıkıyor ismimi unutursun diye, aklım çıkıyor mum ışığında eriyip kaybolursun diye. Kalbim heyecanla atarken kalp ile akıl uzuvum aynı esnada yerinden fırlayıverecek diye aklım çıkıyor. Gözlerin ki bir kıvılcımlı ok, hâlden hâle girdiğim şaşkınlıklar çok, hayal odamda köşe kapmaca oynarcasına kelimelere olan aşkta dahi aklım çıkıyor.
“Paris gözleriniz vardı. Beni sürüklerdiniz. Sizi izlemekten lezzet alırdım.
Hâlden hâle hızlı dönüşümler yaşardınız. Ardınızda dizi dizi benlikler bırakırdınız. Ben onları toplar, hayal odamda biriktirirdim. … “
‘HAYAT SEVİNCE GÜZEL’ – ÖMER SEVİNÇGÜL kitabı. “paris gözleriniz vardı” başlıklı (yazarın kitabındaki tüm ana başlıkların baş harfindeki yazı biçimi küçük harften ibaret) yazı, Syf: 156.
Aklım çıkıyor bir gün bana veda edersin diye. Kalbim çarpıyor son veda buseni yanağımda tutsak edersin diye. Doğaya, hayvana, çiçeğe, aileye, hayallere, yaşama enerjime olan aşkım da el ele verince geniş çaplı dünyamdaki aşklarımın heyecanından neredeyse aklım çıkıyor. Aşk, ille de karşı cinse olan ilgi değildir. Gönle bir kez girip de akıldan hiç çıkmayan bir şehir, özlü söz, bir beyitlik şiir, bahçedeki albenili çiçek, annemiz, evlâdımız, eşimiz, ev hayvanımız, gökyüzü de bu aşka dairdir. Aklım çıkıyor yaşanan tüm şu güzelliklere.
