Can Kurtaran Canlarımız

Can Kurtaran Canlarımız

Yıllar önce bir doktor tanımıştım, hayatımıza bilgisiyle, deneyimiyle ve insan odaklı kişiliği ile dokunan, hastane koridorunda çaresizce kıvranırken, bize umut aşılayan. Ömrüm boyunca minnettar olduğum ve şimdi de rahmetle andığım o güzel yürekli insan, Türkan Saylan’dı. Onu anlatmaya kelimelerim yeterli gelmez zira onu tanımayan da yoktur sanırım yeryüzünde.

İnsanlık adına özveriyle çalışan, özellikle salgın döneminde ailelerinden uzak kalan, hayatlarını kaybeden, şiddete uğrayan, ağır şartlara rağmen önce insan sağlığını düşünen sağlık çalışanlarımızın hakları nasıl ödenir bilemiyorum.

“Sonuç iyi olur ise Allah’tan kötü olur ise doktor hatasından” yaklaşımı ile bugüne kadar bir sürü değerli sağlık personelini kaybettik. Bir anlık öfke ile birileri tarafından sonlandırılan hayatları da onların kaderleri oldu ne yazık ki. Oysa amacı sadece hayat kurtarma olan ulvi bir mesleğin mensupları, böyle insanlık dışı olayların mağduru olmayı hiç hak etmiyor, hem de hiç. Olayın bir de psikolojik yönü var elbette, her ne kadar doktor olsalar da şiddet uygulamayı kendinde hak gören hastaların ve hasta yakınlarının arasında görevlerini korunmasız bir şekilde yapmaya devam ediyorlar. Duygudaş bir yaklaşımla bunun ne kadar zor olduğunu anlayabiliriz.

Nedeni her ne olursa olsun şiddetin ve daha kötüsü can kurtarmaya çalışan bir cana kıymanın, insani bir davranış olmadığı ve üzücü sonuçlara sebep olduğu konusunda acilen bilinçlenmeye ihtiyacımız var. Bu nedenle de sağlık çalışanlarına yönelik şiddetin,  ayrı bir suç tipi olarak kabul edilmesi ve yargılamaların da en kısa süre içinde caydırıcı cezalarla sonuçlandırılması yönündeki taleplerini destekliyor ve bir an önce hayata geçirilmesini arzu ediyorum.

Demet TOK