İlkokul Yıllarının İzi
İlkokul Yıllarının İzi
90’lı (1990’lar) yıllara damga vuran Rüya Ersavcı ve “İstemiyoruuum Baba” şarkısı meşhurmuş. Dinleyince çok zevk almıştım. Hatta bir canlı yayın programına Rüya Hanım’ın kızı da konuk olmuştu eski çekilen programlarda. Ara sıra internette vakit bulunca siyah beyaz televizyon arşivlerine, o yıllara has duru Türkçe ile kayıtlara geçen halk röportajlarına, çocuklukta izlediğim filmlere göz atarım. Yonca Evcimik’in kaleminden çıkan, Kanal D ekranlarında yayınlanan “Çılgın Bediş” isimli dizi de harikaydı. Asteriks yabancı komedi film serisi, ağabeyimin o yıllarda pek sevdiği (özellikle 80 kuşağının popüler çizgi filmi) Red Kit çizgi film kahramanı mutlu olduğumuz örneklerdi. Red Kit’teki ‘Kalemiti Ceyn’ nasıl da erkeklerle yumruk yumruğa giren ve kovboylara silâh çekebilen cesur bir kız imiş. Japon çizimi kedi karakterimiz “Hello Kitty” de çizgi film serileriyle aramıza sonradan geldi. “Merhaba Kedi Yavrusu” diye çevirdik Türkçemize bu adı. Aynı markada (Hello Kitty’li) makyaj çantası, pijama, duş jeli, saat, taç, toka, penye, terlik, sandalye, bardak, defter, kolye, elbise gibi eşya ve aksesuarlar odalarda yer alırdı her yaştaki kız çocuğunda.
İlkokul yıllarının izi hâlen ilkokul-ortaokul-lise sıralarında ve derslerde tatlı hatıralar estirir. Coğrafya derslerinde dağların denize paralel ve dik oluşunda, hangi şehirde incir-pamuk- tütün-üzüm-çay-mercimek yetişir diye meraklanıp haritalara bakar kalırdık. Ya da Muş ilini tanımak, Ankara iklimi nasıl vs. diye bunlar da akılda olurdu. Tarihte Osmanlı padişahı 2. Mahmut, Yeniçeri Ocağı’nı kaldırınca yerine kurulan “Asakir-i Mansure-i Muhammediye” ordusu tekerleme gibi pek kalıcıydı ve memurluk sınavda tarih sorularında kolaylık için bu uzun tamlamayı şarkıya çevirenler pek hoşuma gitmişti kulaklıkla tarih çalışırken. Kimileri hayatını yazarak kâtiplik sınavını kazanmış. “Yazı makinesi” olarak tanınan Ahmet Mithat Efendi hayatını hep yazarak kazanmış. Ahmet Mithat gerçekten yazdıkça hep okunmuş, telif ücretleri de almış, yüzlerce esere imza atmış. Şimdiki dönem olsa, 2000’li yıllarda sadece kitap yazarak geçinen insan bulmanız zordur. Yayıncıdır aynı zamanda yazardır, emekli öğretmendir bir yandan da kitapları vardır, akademisyendir ve makaleleri basılıyordur, kendi işi vardır ve ikinci alanı da yazarlıktır. Yani önce geçinebileceği asıl mesleği vardır, yazarlık ikinci sırada gelir günümüz kalem ustalarında.
İlkokul yıllarının izi, ilkokul mezunlarının buluşması, sınıf arkadaşları toplantısı, birbirlerinin düğününde nikâh şahidi olan okul arkadaşları, ilkokulda yazılan o klasik “Bana kalbin kadar temiz olan bu sayfayı ayırdığın için öncelikle teşekkür ederim.” diye başlayan mazideki kokulu anı defterlerimiz, ilkokuldaki eğlenceli resim ve müzik derslerimiz, kitap okuma saatlerimiz, eğlenceli oyunlarımız, yerli malı haftası, okul piknikleri, çocuk şenlikleri, saf duygular eski yılların demlenmiş sohbetini hepimize aşılar. İlkokul yıllarının izi her daim sizin iz/inizde yol alsın.
