Köşe YazılarıElif Yavaş

Nevruz

İçimizdeki nevruz ateşini bekliyordu bu bahar.

Nevruz. İçimizdeki nevruz ateşini bekliyordu bu bahar.

Nevruz

 Fırtınaya maruz kalan mum gibi sönen güller geride kaldı.

İçimizdeki nevruz ateşini bekliyordu bu bahar.

Değirmene yürüyen su misali akıp döndür içimizdeki taşları.

Her bir öpüşte bir çiğdem devrilsin, tükenmeden uçsun yapraklar.

Cömerttir toprak, sessizdir yağmur damlası, mütevazıdır güneş, delidir rüzgâr.

Uzaklardaki bir kelebeğin kanat çırpışıyla güneşin doğuşuna sebep oluşu tarzı bir vaka olsa gerek baharın gelişi.

21 Mart’ta nişanlanır yaprak, yaz ortasında evlenir meyve, sonbahara doğru yorulur dallar, katiyen ölmek istemez kışın açan çiçekler.

Her şeye rağmen inadına gülmeli, umut ekip hoşgörü biçmeli şu Nevruz düğününde.

Erik dalları gelinlik giyer beyaz çiçekten, şeftali ise pembe çiçekli bir elbiseyle masal kahramanıdır güya.

Duyuyor musun toprağın nefes alışını? Gördün mü doğayla barışan tomurcuğun insanlığa selâm duruşunu?

En güzide çiçekler yağmurda yıkanmak uğruna can atar oldu ki bu heyecanlı hareketlenmenin bayramıdır Nev-Ruz.

Baharın tatlı tebessümü dostluk köprüsünde el ele verdi.

Ne güzel / özel gündür Nevruz, 21-22 Mart tarihinde şenliklerle kendini kutlatır.

Çiçeğin, böceğin, piknik sepetinin heyecanı oluverir.

Beyaz örtü kalktığı an yerini bahara bırakır madalyonun diğer yüzü.

Nevruz: “Bahar Bayramı”. Kimine göre “Hıdırellez” aslında. Mart ile mayısı çağıran doğa uyanışta.

Hoş geldin yeni gün…

Türk’ün bahar bayramı bugün, o gün bu gün.

Geçmişten geleceğe bir köprü, coşku taşıyan ateştir Ergenekon.

Türklerin demir madenini eritip de dağı aşarak dünyaya çoğalışını simgeler Ergenekon Destanı.

Umutların yeşerdiği, yemyeşil tadında bir ateşin özüdür.

Gizlenen hüzünlerin artık hüveyda olduğu gün olsa gerek şu saniyeler.

Ana kuş, yuvasında sevinç besteler; dolunay, yıldızla raks eder; ay ışığı, akseder göktaşına.

Pembe mutlulukları mavi düşlere, beyaz geleceği siyah geçmişe, kırmızı sevinçleri sarı hasrete, yeşil hayalleri turuncu tebessüme mayalar.

Dipdiri, sapsarı, yusyuvarlak bitki özüne kıvılcım…

Nevruz çınarında buluşalım el ele, dilekte bulunalım göz göze, dua edelim yürek yüreğe, ışınlansın hepsi diz dize.

Çarpışsın umutlar seve seve, köprü olsun arzular kalpten kalbe.

Takvimdeki 21 Mart ve 6 Mayıs unutulur mu sandın!

Nevruz Bayramı ile Hıdırellez Bayramı’nı kızıl kor ateşin sıcaklığından mı hatırladın?

Avuçlarımda dünya: Ben Nevruz’um, ışın çağı çocuğuyum.

Mutluluğa yelken açmış bir ömür gemisiyim, mutluluk kumsalıyım.

Tohum serptim yüreklere ve sevgiyi, umudu ektim.

Papatya, menekşe, lâle, orkide, krizantem, petunya, açelya, sardunya dillendi.

Kazakistan, Özbekistan, Azerbaycan, Kırgızistan, Nahcivan topraklarında kardeşliğin türküsü olduk.

Tüm dünya el ele tutuştuk ve Nevruz Bayramı ateşinde, yeşeren düşlerde buluştuk.

 

 

 

ELİF YAVAŞ

 

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu