Yanmak Kül Olmak Değil Kul Olmaktır
Yanmak Kül Olmak Değil Kul Olmaktır
Mü’min, güçlü, zorluklar karşısında sabır silahı ile direnen bir varlıktır. Yıkılmayı asla kabullenemez. Gücünü imanından alır, inancından beslenir. Peşin yenilgiyi kabullenme yerine direnen, direnç gösteren bir özelliğe sahiptir. Allah Resulü (s.a.v.) Efendimiz, bu özelliğinden dolayı Mü’mini yeşil ekine benzetir ve şöyle buyurur; “Mü’min, yeşil ekine benzer. Rüzgâr hangi taraftan eserse onu o tarafa yatırır (fakat yıkılmaz), rüzgâr sakinleştiğinde yine doğrulur. İşte Mü’min de böyledir; o, bela ve musibetler sebebiyle eğilir (fakat yıkılmaz). Kâfir ise sert ve dimdik selvi ağacına benzer ki Allah onu dilediği zaman (bir defada) söküp devirir.”
“Bu dünya darılma dünyası değil, dayanma dünyasıdır.” şeklindeki büyüklerimizin sözü de bu manada yolumuza ışık tutuyor.
Zira insanın karşılaştığı her bir sıkıntı, musibet insanı olgunlaştırır. Tıpkı dalındaki ham meyvenin güneşin ateşiyle pişip olgunlaşması gibi. Meyveyi olgunlaştıran, onu tatlandıran güneşin ateşi olduğu gibi insanı da olgunlaştıran belki güzelleştiren yaşadığı sıkıntılarıdır. Yanmadan olmaz. Yanmak demek, küle değil güle dönmektir, kul olmaktır. Ekmeği güzelleştiren buğdayın kalitesi değil, ateştir. Olgunlaşmak; acılara, ayrılıklara, hüzünlere ve kederlere maruz kalmak ve sabretmektir. Allah (azze ve celle) sıkıntılarla bizleri denemekte ve bizlere bir şeyler öğretmektedir. Bu hakikat, Bakara suresi 155. ayet-i kerimede şöyle ifade edilir; “Andolsun ki sizi biraz korku ve açlıkla; mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle sınayacağız. Sabredenleri müjdele!”
İmanımız, hayatın zorluklarını yenmeyi bize öğretir. Yetmez, karşılaştığımız sıkıntıların karşılığını mükâfat olarak alınacağını da müjdeler. Aziz Peygamberimiz (s.a.v.), bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyururlar; “Mü’minin hali ne hoştur! Her hali kendisi için hayırlıdır ve bu durum yalnız Mü’mine mahsustur. Başına güzel bir iş geldiğinde şükreder; bu onun için hayır olur. Başına bir sıkıntı geldiğinde sabreder; bu da onun için hayır olur.”
Zorluklar, belalar, musibetler arzu edilmez. Ancak insan olmamız hasebi ile neyle karşılaşacağımız da belli olmaz. Şunu asla unutmamalıyız ki; varlık ta imtihan, yokluk da. Yüce Rabbimiz bazen verir imtihan eder, bazen de alır yine imtihan eder.
Başımızı öne eğen her bir musibeti iyi yorumlamalı, ondan dersler çıkarmalıyız. Musibetlerin ilmimizle kavradığımız zahiri sebepleri olduğu gibi bazen de ilmimizle kavramaktan aciz olduğumuz batini sebepleri var. Sebepleri ne olursa olsun olaylar karşısında Mü’mince tavrımız;
Bela ve musibet dediğimiz bu olaylar; ilahi bir ikaz olabilir, ilahi bir caza olabilir, salih kullar için bir aff, mağfiret ve ecir vesilesi olabilir.
Adına ne derseniz deyin; ister tusinami, ister sel, ister toprak kayması, ister deprem vb. tamamında Yüce Rabbimizin bize; ‘ tedbirli olun’ çağrısı vardır. Kâinata koyduğu kanun ve kurallara uyma, insanın yapıp ettiklerini gözden geçirerek kendini sorgulama imkânını veren ilahi uyarıları vardır. Bize acziyetimizi bildirme vardır. Dünyanın fani olduğu, esas hayatın ahiret olduğunu bildirme vardır. Kulluğumuzu hatırlatma vardır. Asi mücrimler için kahir tecellisi vardır. Bazen de bu olayları Yüce Rabbimiz, bazı kulların günahlarına kefaret, bazılarının ise manevi derecelerini yükseltmeye vesile eder. Nitekim Efendimiz (s.a.v.) konumuzu tenvir eden şu hadis-i şeriflerinde şöyle buyururlar; “Bir kul kendisi için (Cennet’te) hazırlanmış olan makama ameliyle erişemeyecekse, Allah onun bedenine veya malına veya çoluk-çocuğuna bir belâ verir. Sonra (Allah) o kulu bu musibete sabretmeye muvaffak kılar. Nihayet (Allah) o kulu kendi katında hazırlamış olduğu makama eriştirir.”
“Kulun Allah indinde bir mevkii vardır ki, ona ibadetle erişemez. O mevkiye erişinceye kadar Allah, onu hoşuna gitmeyen (iptila ve musibetler)le imtihan eder.”
Selam ve dualarla…
Ramazan TOPCAN
Balıkesir İl Müftüsü
