Köşe YazılarıElif Yavaş

Gül Yorumu

Gül Yorumu

 

Gülün ömrü olaydı… Güz gülleri misali mevsimlik değil de upuzun bir ömrü olaydı. Her bir çiçeğin dili olaydı da satırlara doğaydı. Gül ile bülbül, su ile ateş ne çok konuk oldu klasiklere. Uzun lâfın kısası, derin sözlerin özü, uzayan muhabbetlerin özeti; gül kokulu saatlere randevu vereydi. Su misali insan ömrü de. Gül kokulu peygamberin terine hasret kaldı kâinattaki tüm güller. Birine gül çiçeğiyle hitap etsek gülün de ömrü az ki. “Ben sana gül diyemem, gülün ömrü az olur.” şarkı sözündeki manaya bürünür tüm çiçekler. “Güle oynaya yaşamak”, birini “güle güle!” deyip yolcu etmek, güller diyarında gezinmek, Gül ismindeki bir kız arkadaşla komşu olmak, gül yüzüne hasret kaldığımız dostların gülen gözlerinde buluşmak, gül’e dair yorumları bohçasında toplayıverir gül bahçesinde söz alırcasına. Gülün ömrü biraz uzun olaydı, ah neler olmazdı…

İlgili Makaleler

Daha fazla köşe yazısı için tıklayınız…

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu