HAYATIN GERÇEĞİNİ ANLAMALIYIZ

Aşağıda ki cümlelerin her birinin anlamlarını düşünerek, özümseyerek hayatımıza uyguladığımız zaman farklı bir sonuca varabiliriz. Çünkü hepimiz yaşamın kısalığından dert yanarız. Fakat o kadar çok boş zamanımız var ki, ne yaptığımızı ve ne yapacağımızı bilmeyiz. Çoğunlukla boş ve gereksiz şeylerle uğraşırız dururuz. Bazen de ciddi konulardan çok uzak kalırız. Vaktini değerlendiren akıllı bir insan, sayılı günleri kullanırken boş durmaz, hayattan alabileceği oranda yararlanır. Kendini beğenmeyen insan var mıdır? Aklın rehberliğini seçebilen kimse, zamanı en iyi şekilde kullanabilendir. Aslında tecrübe değerli bir derstir. Fakat bazıları bunu geç fark ederler.

Kötü alışkanlıkları telkin edenlere kulak asmamalı. İyi ve kötü öğütler nasıl anlaşılır? Tıpkı usta bir veznedarın, kalp parayı fark etmesi gibi şaşmadan, aldanmadan anlamalı.

Her daim edepli,  olgun, ağırbaşlı, hoşgörülü, gayretli olmak gerekir. Bilinmelidir ki, büyük felaketler çoğu zaman küçük ihmallere göz yummaktan ileri gelir.

Kutsal değerlerini koruyan, ciddi olan kimseler onurlarını, itibarını düşünürler. Ağırbaşlı, sabırlı olanlar, her türlü tehlikeyi önlemiş olurlar.

Bencil ve  kibirli olanlar, başkalarını hakir görürler. Her şeyde, her işte aşırıya kaçmadan kararlı, kibar ve nazik olmak gerekir. Nezaketle fethedilemeyen zorluk yok gibidir. İnsan ya olduğu gibi görünmeli, yâda göründüğü gibi olmalıdır.

Kişi, incinse de incitmemeli, engin sevgi, barış ve hoşgörü sahibi olmalıdır.

Sabır ve kanaat en büyük fazilettir ve sizi her türlü kötülükten korur. Her zaman sizden üstün olanları değil, aşağıdakileri düşünürseniz, bunun yararını daha net görürsünüz.

Şahsiyetin olgunlaşması sevgi ve saygıyı arttırır.  Onun için gününü gün etme yerine, her günü yeniden yaşamayı ve değerlendirmeyi tercih etmeli.

Cahillikten daha kötü bir fakirlik, akıldan daha faydalı bir servet, bencillikten daha korkunç bir yalnızlık yoktur. Sözün afeti yalandır. Güzelliğin afeti bencillik ve övünmektir.

İnsanın en çok özlediği şey huzurdur. Ne yazık ki bugün Türk insanı huzuru özler durumdadır. Memleketimizde büyük ahlak buhranının varlığı, emniyet kayıtları ve mahkeme zabıtlarıyla ortaya koymaktadır. Bütün bunlar gören gözleri kör, işiten kulakları sağır etmekte, sosyal hayatımızı olumsuzluğa sürüklemektedir. Bunun çözümü ise eğitim ve ekonomik formüllerde yatmaktadır.