Doğru Söyleyeni Dokuz Köyden Kovarlar
Doğruları söylemek her zaman işe yarar mı? Yarayabilir ancak dozu önemli!
Yine bir gün…diyerek kısa anekdotlarla anlatılan ve hilkeyeleştirilen örneklerden birini sizlerle paylaşacağım. Kral bu bir karar veriyor ve ormanların kralıyım ama hayvanları tanımıyorum bu böyle olmaz diyerek sırayla çağırıyor tüm hayvanları saraya. Bir fermanla duyuruyor ormanda yaşayanlara. Ayı fermanla birlikte sarayın yolunu tutuyor. Saraya girişte amaan “ ne düzensiz bir yermiş burası” diyor. Kral bunu duyar duymaz “geldiği gibi gönderin yaşamaya da hakkı yok görgüsüzün” diyor. Maymun saraya doğru ilerlerken “ ne güzel bir saray neler var içinde neler” der demez Kral “bunun benim malımda gözü mü var” diyerek “yaşatmayın ne olur ne olmaz” diyor. Sarayın yolunu tutan Tilkiye geliyor sıra. Yol boyunca gözetleme yapan Tilki ayıları maymunları başlarına gelenler sonrasında mutsuz-umutsuz görünce sessiz sedasız giriyor saraya. Tek bir laf etmiyor. Kral, konuş! Diyor. Tilki, “aman efendim benim görmez kulağım pek işitmez. Güzelse de çirkinse de sarayınız pek bilmem. Ona buna karışamam Kİ bilmediğim neyi konuşayım der ve kurtarır yaşam hakkını kralın elinden…
Doğruları söylemek gerekir ancak ilk akla gelenleri doğru gözüyle görüp görmeme konusunda biraz düşünmek gerekir. Doğruları söylerken eklentiler yapıp işi abartmamak ve en önemlisi de yalakalık yapmamak gerekir ki sonumuz vahim olmasın.
“Toplumda herkesin kusurunu yüzüne söyleyen kimseler başkaları tarafından sevilmezler. Toplulukta sözünü esirgemeden dosdoğru söyleyen kimseler bazı kişilerin çıkarlarına dokundukları için, çıkarcı kimseler tarafından sevilmezler.”
