Sağlık elden gitti gidiyor…Derken Biz Neler Yaptık Öyle!
Dörtduvar arasında kat kat binaların içinde otura otura şişmanlamaya, derdimizi paylaşacağımız insanları kaybettiğimiz içinde maddi-manevi sağlığımızı kaybetmeye başladık. Modern çağın insanı olduk fedakarlığı yok sayarak menfaatçi ve kendini düşenen ben ben diyen bireylere dönüştük.
Sadece biz mi? Dünyaya gözlerini açan çocukların oyun oynama şansları yoktu arkadaşları yoktu ki onlara alın telefon diyerek arkadaş bulduk. Oyun oynattırdık. Çocukların fıtratında vardı oynamak fedakarlık nedir öğretmeden önce bencilliği alın dedik eline tutuşturduk minik yüreklerin…
Bir annenin ninnisi yerine anneannenin masalının yerine bitmek bilmeyen oyuncak reklamlarını ve teknolojik oyunlarla çizgi filmleri baştacı ettik.Bir oğul baba ile güreşecek,arkadaş ile koşup eğlenecek ve hatta boğuşacaktı ama yıkın yutun diyerek savaş oyunları indirip psikolojilerini bozmak oldu işimiz.Ne mi oldu ? korkudan uyuyamaz oldular. Erkek adam korkarmı diyerek özgüven kırmayı kendimize büyüklük saydık.Koskoca bir Mahalle kültürünü kaybettik.Bir Dünyayı yaşarken yok ettik.Sadece çocuklar yetmedi kendimizide bu korku kültürünün içine sardık. Öylesine korku ile büyüdük ve büyüttük ki artık, bir saatliğine çocuğumuzu bırakacağımız, güveneceğimiz komşumuz kalmadı…Ne yana baksak taştan örülü duvarlar olduk.Duvarlar ördük.
